Wat aarden was, wist ik lange tijd niet. Zonder dat ik het wist, was ik vroeger bijna voortdurend niet geaard. Dat betekende voor mij dat ik in mijn hoofd leefde en geen contact had met mijn lichaam. Dat gaf vage lichamelijke klachten en zorgde ervoor dat ik mijn grenzen niet aanvoelde (en ze dus ook overging). Door yoga, mindfulness en PMT (psychomotorische therapie) leerde ik de signalen van mijn lichaam op te merken. Daar moet ik nog steeds dagelijks aandacht aan besteden, want ik schiet snel in mijn hoofd en heb snel stress.
Zwak en sterk geaard
In het boek ‘Anders kijken naar autisme’ van Merel Boogaard komt het begrip aarden aan bod. De essentie daarvan is volgens haar dat je meer naar de aarde toekomt. Het doel is het scheppen van een verbinding tussen lichaam en geest. Dat zorgt voor stevigheid aan de persoonlijkheid om te functioneren en dingen tot stand te brengen.
- Als je sterk geaard bent, ben je sportief, rationeel, extravert en actiegericht. Je houdt van uitdagingen en handelt meer op het niveau van je lichaam.
- Als je zwak geaard bent, ben je dromerig, intuïtief, introvert en empathisch. Je maakt makkelijk contact met het creatieve en intuïtieve deel van je geest.
Hoogsensitief
Hoogsensitieve personen (HSP) en mensen met autisme (zie deze blog over het verschil) leven meer vanuit hun geest dan hun lichaam. Ze zijn op hun best als ze ingewikkelde problemen oplossen, opgaan in kunst/muziek of wetenschap beoefenen. De valkuil is overmatig in het hoofd zitten: piekeren, extreem perfectionisme, moeite met aanraking en met tot handelen overgaan. Bij mensen met autisme (i.i.t. tot HSP) kan dit psychiatrische vormen aannemen, zoals wanen, depressie en psychose. En het kan deelname aan de maatschappij, het dagelijks leven en levensvreugde belemmeren.
Slecht geaard zijn, betekent in de praktijk een gebrek hebben aan houvast in de wereld. Je kan een onderverdeling maken tussen twee uitingsvormen van slechte aarding.
- De yinvorm is geneigd tot dichtklappen en bewaakt grenzen slecht. Symptomen van slechte aarding kunnen zijn: dromerigheid, slechte motoriek, onderreageren of in je schulp kruipen en terugtrekken (internaliserend gedrag).
- Bij yang-georiënteerde vorm zie je druk gedrag, hyperactiviteit en agressiviteit (externaliserend gedrag).
Bij beide uitingsvormen ontstaat er door gebrek aan aarding ontoereikend gedrag om met prikkels om te gaan, met overprikkeling tot gevolg.
Aarden is juist niet zweverig
De basisregel van aarden is dat je fysiek aan het werk gaat. Er is niets zweverigs aan (zweven is juist datgene dat je niet wil). Wat kun je zoal doen?
- Sport/beweeg. Denk aan wandelen, paardrijden, zwemmen, oosterse vechtsport, hardlopen, stoeien, qigong, yoga en pilates.
- Zoek de natuur op, wandel met een hond en/of tuinier.
- Doe ademhalingsoefeningen, mediteer (voor bewustwording) en beoefen mindfulness (voor acceptatie).
- Luister naar muziek, zing of speel een instrument (de ademhaling komt dan dieper het lichaam in).
- Knuffel met iemand bij wie je je veilig voelt! Aanraking leidt tot de productie van oxytocine. Het doet ontspannen.
- Zorg voor jezelf. Denk aan douchen, je huid verzorgen, een voetenbadje nemen of jezelf masseren.
- Eet voeding die uit de aarde komt, zoals wortels en knollen.
- Ga naar een manuele therapeut, haptotherapeut of professioneel masseur.
Aarden zorgt ervoor dat je weer bewust voelt in je lichaam en geest
Je observeert je impulsen (gericht op primaire behoeften) en leert volgens Merel: ‘je aan plannen houden, daden stellen, relativeren en zien door de ogen van anderen.’ Je kracht wordt groter en je neemt bewust waar wat je voelt. Dan kun je bewust en effectief handelen.
In mijn weg naar herstel is aarden een essentieel en niet te onderschatten onderdeel. Wat ik nog vaker mag doen, is de natuur opzoeken. Ik ben benieuwd naar jullie tips om goed te aarden, gronden, landen of hoe je het ook noemen wil.
Wat betekent aarden voor jou?
Hans van der Lijcke
Mooie blog kom ik hier weer tegen.
Sinds dat ik kinderen heb en 1 daarvan letterlijk op zijn tenen liep, hoorde ik die kreet ook over niet kunnen aarden.
Sindsdien heeft dat mijn interesse, die zo’n beetje gelijk op is gegaan met wat autisme nu echt is.
Het verband tussen autisme en HSP is me pas veel later bekend geworden.
Van mijn jeugd weet ik dat ik van nature ook een dromer ben en veel in mijn hoofd zit. Maar heb wel veel dingen gedaan (voornamelijk dankzij mijn ouders), die je als tip geeft om te aarden. En daar heb ik nooit spijt van gehad.
Ik heb vanaf mijn achtste op handbal gezeten (na mijn vijftigste gestopt, Corona gaf het laatste zetje). Door mijn diagnose, toen nog stoornis in de grove motoriek, hebben mijn ouders mij ook op pianoles gedaan. Vond ik toen een verschrikking, maar heb ik nu nog steeds profeit van.
Mijn vader was ook een heerlijke praktische man. Zijn uitspraak “Van uitstel komt afstel”, was natuurlijk ook precies wat ik nodig had. Gelukkig nooit dwingend, zo van het moet nu. Maar wel blijven herinneren. Hij liet me ook veel zelf doen, en gelukkig met alle geduld van de wereld. En fouten maken mag, van fouten kun je leren.
Dus Mandy, Ik ben het weer helemaal met je eens.
Aarden is juist niet zweverig. Kom af en toe ook eens uit je hoofd.
Afgelopen week ben ik op vakantie geweest in Schin op Geul. Vanuit het huisje boven op de heuvel, was het heerlijk afdalen naar een wandelpad langs de (kleine) Geul. Lekker wandelen onder de bomen in het Limburgse landschap. Prachtige vergezichten. Maar ook lekker confronterend dat je ook weer terug omhoog moet naar dat huisje bovenaan. Als je je conditie laat verwateren komt het dan dubbel zo hard aan dat niets vanzelf gaat. Met denkpower alleen kom je er niet.
Groet,
Hans