Mensen stellen mij wel eens vragen over de diagnose autisme. Hieronder vind je die vragen met mijn antwoorden, die komen uit mijn kennis en eigen ervaring. De antwoorden komen uit een goed hart. Uiteindelijk heb jij natuurlijk zelf de verantwoordelijkheid voor wat jij wel en niet met mijn antwoord doet. Het is handig om te weten dat er een verschil is tussen een autismeclassificatie en een autismediagnose. De classificatie is iets algemeens, waarbij je als het ware in hetzelfde hokje komt van ‘autisme spectrum stoornis’. Terwijl een diagnose persoonlijk en meer beschrijvend is over wat autisme bij jou betekent .
1 Is het belangrijk om een officiële diagnose te krijgen?
Dat hangt van de persoon af. Probeer vooral te kijken naar wat je nodig hebt. Therapie, begeleiding, duidelijkheid, houvast, … Een diagnose is zeker helpend op diverse vlakken en nodig voor allerlei ondersteuning. Een ‘autisme spectrum stoornis’ wordt vastgesteld op basis van het psychiatrisch handboek DSM-5.
Een diagnose is echter geen noodzaak vanuit het uitgangspunt van neurodiversiteit. Als je denkt neurodivers te zijn, maar niet tegen heel veel problemen aanloopt, kan het al genoeg zijn om er zelf kennis over te verzamelen. Weet dat het ook later nog kan, als je een diagnostisch traject nu niet wil. Voor mij persoonlijk was de diagnose wel essentieel na een lange therapiereis waarin ik vastgelopen was.
2 Ik herken mezelf erg in autisme en wil het laten onderzoeken, maar hoe pak ik dat aan?
Je kan het beste eerst naar je huisarts gaan en aangeven dat je je herkent in autisme. Maak vooraf een lijstje met de kenmerken van autisme die jij herkent en waar jij hulp bij wenst. Geef aan dat het belangrijk is dat de instantie op de hoogte is van autisme bij vrouwen. Dat is gelukkig al wel op steeds meer plekken. Leg jezelf niet te veel druk op, maar doe dingen stap voor stap. Vraag eventueel iemand mee en/of plan een dubbele afspraak. Zie ook de tool met tips als je naar de huisarts moet.
3 Wat is als vrouw belangrijk in diagnostisch onderzoek?
Voor mij waren de volgende dingen belangrijk:
- Iemand moet up-to-date kennis hebben van autisme en neurodiversiteit bij mensen met een gemiddelde of hoge intelligentie.
- Ik wil vooraf duidelijkheid krijgen over alle onderdelen van het diagnostisch onderzoek en iets van een tijdsplanning krijgen.
- Ik moet iemand hebben die goed doorvraagt, bij bijvoorbeeld een standaard vragenlijst met beperkte antwoorden.
- Achteraf wil ik nog aanvullingen mogen geven, dingen waar ik eerder niet op kwam maar die wel relevant zijn.
- Iemand met ervaring met co-morbiditeit vanwege mijn therapie-verleden is belangrijk.
- Iemand moet mijn ervaringen belangrijker vinden dan oppervlakkig gedrag op basis van beoordelingen van anderen zoals mijn ouders of eerdere behandelaren. Ik oog immers heel normaal door mijn maskeren en compenseren.
Wat is belangrijk voor jou?
4 Ik heb de diagnose, maar ben er onzeker over. Wat als het toch iets anders is?
De onzekerheid is een herkenbaar gevoel. Het voelde voor mij echt wel alsof eindelijk de kern van mijn probleem aan het licht gekomen was en ik voelde een opluchting. Alsnog heeft het bij mij zeker wel een jaar geduurd voor ik echt zeker wist dat de diagnose klopte. Het is ook zo ingewikkeld, autisme! Er is veel overlap met allerlei andere diagnoses. Maar ook met gezonde menselijke kenmerken zoals introversie.
Uiteindelijk gaat het er vooral om of je de kennis over autisme kunt herkennen in de dagelijkse gang van zaken en of je er iets aan hebt voor je mentale gezondheid. Dus probeer in de praktijk te ondervinden of je de losse kenmerken van autisme herkent, en laat je niet gekmaken door alle stereotypen over autisme. Probeer zoveel mogelijk op jezelf te focussen en niet op wat Jan en allemaal van autisme (bij jou) vinden.
5 Ik ben bang dat ik de diagnose niet krijg, wat moet ik dan?
Het is een heel spannend en onzeker proces, zo’n diagnostisch onderzoek. Je weet niet wat er uit komt. Probeer de regie te behouden en je niet compleet afhankelijk te maken van degene dia jou onderzoekt. Als er uitkomt dat je het niet hebt, is dat ook informatief. Je voldoet in ieder geval niet aan de criteria van de DSM-5. Laat dat even bezinken en bespreek het na met de diagnosticus. Ga eventueel terug naar de huisarts voor advies op maat. Wat is belangrijk voor jouw gezondheid en ontwikkeling?
Heb jij een vraag?
Stuur die dan via het contactformulier. Dan reageer ik persoonlijk zodra ik ruimte en tijd heb.
Deze blog liken en delen is heel fijn. Dankjewel!
Kelly
Dankjewel! Zelf ben ik nog vrij veel in de ontkenning na de diagnose. Ik herkende me eerst in heel veel dingen, maar nu na de diagnose voelt het als iets wat veel te groot en vreemd is voor me.
Mandy Verleijsdonk
Het ging bij mij ook echt in fases. Uiteindelijk leer je je er je eigen woorden aan geven. Wat hoort wel en niet bij jou zeg maar. Maar makkelijk is anders. Veel succes!
Hans van der Lijcke
Hoi Mandy,
De blog liken of delen vind ik wat lastiger, want ik heb geen account van al die social media’s. Maar ik heb de link wel doorgestuurd naar iemand die ik ontmoet heb op Autminds. Ze heeft denk ik heel veel aan deze blog, die op mij overkomt als een soort samenvatting van jouw proces tot nu toe.
Althans, dat vind ik dan.
Vooral de beschrijving in de eerste video (bij punt 1 of een officiële diagnose belangrijk is) over het omdenken, vind ik een hele sterke.
Dat heb je heel mooi omschreven.
Succes weer met je site.
Groet,
Hans
Naomi
Mooie Q&A. Dat je iemand moet hebben die doorvraagt in plaats van alleen naar de standaard vragenlijstjes kijkt, is heel herkenbaar. Die standaard lijstjes interpreteer ik vaak verkeerd bij het invullen en dus geven die ook geen goed beeld.
Mandy Verleijsdonk
Dankjewel!