Leven op het autismespectrum

Alle blogs, Werk & Wajong

Stage en werk buiten de hokjes

Er hangt een advertentie met een vakantiehuisje op het prikbord bij GGZ. Ik wacht op een afspraak met de arbeidscoach om het over stage lopen te hebben. Voor die stage en na mijn laatste theorievak (waar ik nu mee bezig ben), wil ik graag een lange pauze (maand?). Misschien is een weekje ergens in de natuur dan wel lekker. Naast mij staat een vrouw die wijst op een flyer voor Café Einstein.

‘Dit lijkt me wel interessant.’
‘Dat ben ik,’ zeg ik een beetje ongemakkelijk.

Ervaringen hebben versus ervaringen inzetten

We praten kort over autisme bij vrouwen en het hebben van een late diagnose. Ik ga daar komende woensdag in Tilburg over vertellen, omdat ik zelf andere diagnoses heb gehad, zonder dat autisme werd gezien. Toch vreemd, dat ik zelf nog in behandeling ben, maar er toch al lezingen over geef. Volgende week ook voor een groepje professionals. Kan je wel werken als ervaringsdeskundige als je zelf nog niet 100% hersteld bent?

Ja dat kan, maar je moet weten waar je grenzen liggen; wat je sterke punten en je valkuilen zijn. Ik ben me bewust van welke rol ik wanneer aanneem, dus hoe ik mijn ervaringsdeskundigheid inzet. Mijn ervaringsverhaal staat bijvoorbeeld centraal in deze blog, maar niet tijdens een gesprek met een cliënt.

Dat zal ook zo zijn bij stage. Het probleem zit eerder bij de angst bij anderen. Als een werkgever bijvoorbeeld mijn blog leest, kan hij mij op voorhand al afwijzen. Terwijl ik als psycholoog toch vanuit mijn studie zal werken en dat is een wetenschappelijke basis. Ik snap heel goed dat een werkgever schrikt of denkt: daar heb ik geen zin in. Terwijl ik weet dat ik juist beter werk verricht en niet overbelast raak, als ik mij niet hoef te verschuilen achter een masker en als er aanpassingen mogelijk zijn waar nodig.

stage

Studeren en stage met een kwetsbaarheid

Het is al spannend genoeg. Ik heb nog nooit stage gelopen en nog nooit een reguliere baan gehad. Ik heb veel vrijwilligerswerk gedaan en heb een aardig CV qua levenservaringen en therapie. Dat is eigenlijk ook gewoon een baan, geloof me maar. 😉 Even voor de duidelijkheid, ik ben niet psychologie gaan studeren om mezelf te helpen. En ja, je kan psychologie studeren, als je zelf ‘iets’ hebt. En er is zoveel meer dan klinische psychologie. Zucht, hoe vaak kun je daar wel niet vragen over krijgen.

Juist omdat ik zoveel ervaring heb in de klinische psychologie (kan er een dik boek over schrijven), maar dan aan de andere kant van de tafel, heb ik heel bewust gekozen voor een andere master (levenslooppsychologie). De komende maanden ga ik dus zoeken naar een passende stage waar ik hopelijk goed tot mijn recht kom. Note to self: een stage is een leerplaats, dus je hoeft niet vanaf dag één al alles te weten en alles perfect te doen. 😉 Wordt vervolgd.

Heb jij wel eens stage gelopen?

Geef een reactie