Bijdragen aan een inclusieve wereld

Eerder schreef ik al over het geven van gastlessen en lezingen waarbij ik spreek uit ervaring met autisme en psychische problemen. Ik ben niet zomaar open, niet zonder doel. Idem wat bloggen, vloggen en tekst en foto’s op social media plaatsen betreft. Het kost me immers tijd, energie en… privacy. Wat hoop ik te bereiken of bij te dragen?

Het begon ooit met het schrijven van blogs. Later kwamen daar gastlessen geven, social media en vloggen bij. Eerst vrijwillig en later betaald. Ik ben persoonlijk, open, eerlijk, genuanceerd en wat ik deel is geen hartenkreet maar doordacht. Als ik spreek stem ik af op het publiek, probeer ik interactief te zijn, bied ik visuele ondersteuning met een PowerPointpresentatie en is er ook ruimte voor een vleugje humor. Bij alles wat ik doe staat kwaliteit boven kwantiteit, afgestemd op wat in mijn leven past. Ik zal dus niet meegaan in bepaalde druk van: je moet dagelijks of wekelijks posten om meer volgers te krijgen. (Dat lukt overigens sowieso niet qua belasting nu ik weer studeer.)

Voor wie schrijf en spreek ik?

Ik deel mijn ervaringen vooral voor volwassenen met autisme, met een vermoeden van autisme of met kenmerken van autisme. In de hoop op een stukje erkenning voor ze, steun, begrip, het leren verwoorden van wat er speelt, praktische tips, geruststelling, minder zelfstigma, hoop, een gevoel van verbondenheid en niet alleen zijn. Bijvoorbeeld in deze blog over omgaan met faalangst deel ik mijn inzichten en hoe ik ermee omga. Dit kan mensen helpen die dit ook hebben om te weten dat ze niet alleen zijn, zich niet aanstellen en dat er verbetering mogelijk is. Het kan helpen om ook een eigen passende en zorgzame weg te kiezen voor het omgaan met faalangst.

Ook hoop ik naasten te bereiken, professionals die werken met mensen met autisme en studenten die in de toekomst mogelijk te maken krijgen met hen. Waarom? Vooral om te informeren en voor meer wederzijds begrip. Maar ook voor het geven van tips, het creëren van verbinding, steun, het verminderen van stigma, het doorbreken van stereotypes en om mensen aan het denken te zetten. Overkoepelend doel is dat er een beter en gelijkwaardiger contact is tussen mensen met en zonder autisme. Tijdens lezingen doorbreek ik vaak al gelijk een stereotype omdat ik er sta, ‘normaal’ spreek en er niet autistisch uitzie. Dat is nog steeds voor sommigen een eye opener.

Voor een inclusievere maatschappij

Het is lastiger om mensen te bereiken die niet direct iemand kennen met autisme. Zij voelen niet direct een noodzaak om iets over autisme te leren, zoals ik er ook geen interesse in had toen ik nog niet wist van mijn autisme. Maar nu hoop ik toch dat iedereen steeds meer leert over de diversiteit aan mensen. Je leert ook veel over jezelf door verschillen met anderen en door om te gaan met verschillende mensen op een gelijkwaardige manier. Er mag naast aandacht voor diversiteit meer aandacht zijn voor mentale gezondheid van iedereen.

Mijn uiteindelijke doel is iets bijdragen aan een inclusieve wereld waarin meer ruimte is voor diversiteit en waar welzijn en gezondheid voorop staan. Ik doe wat ik kan, op mijn manier, door dicht bij mezelf te blijven. Met alle beetjes die ik bijdraag ben ik blij. Het is ook een stukje loslaten hoor.. Ik ben niet de hele tijd bewust bezig met het (eventuele) effect van wat ik doe. Ik vind het altijd wel fijn om iets terug te horen. Reacties van wat mensen ervan vonden en wat ze er aan hebben, is voor mij fijne feedback en motiveert om ervaringskennis te blijven delen.