Leven op het autismespectrum

Alle blogs, Co-morbiditeit

Eten en vrouwen, zucht..

Voor 300 kilocalorieën eet ik in een paar minuten de ‘restant’ koekjes van het rode schoteltje. Twee tantes en een oom zijn net op bezoek geweest en nu is het tussendoortjestijd voor mij. Als ze weg zijn eet ik de koekjes die nog op het schoteltje lagen. Dan hoef ik ze niet meer op te ruimen. Niet goed vanwege de hoeveelheid suiker, maar ik heb een grote maag en houd van eten. En, ik ben slank.

Ik schreef al eens over mijn verhouding tot eten. Ik zou het het liefst de hele dag doen, dus hou ik mezelf onder controle met allerlei regels rondom tijden, aantallen, calorieën en voedingsstoffen. Eten is gekoppeld aan een schuldgevoel, want ik doe het voor mezelf, het kost geld en ik denk aan de mensen die minder kunnen eten dan ik.

Mijn eten vergelijken met anderen

Vandaar ook dat vrouwen graag foto’s delen van wat ze eten. Even geruststelling vragen of tonen dat je echt wel eet en geniet. Het is ook een soort toestemming voor de ander die dan ook chocola pakt, want het is blijkbaar ‘normaal’. Andersom voel ik me onzeker als iemand weinig eet, zoals Fitgirl Fajah Lourens. Of ik zie een eetdagboek in de Viva en tel nog geen 1500 calorieën voor een hele dag. Ik kan me ook druk maken als iemand te veel of te ongezonde dingen eet. Niet mijn pakkie aan wat een ander eet, maar mijn moedergevoelens spelen op.

Ik eet trouwens vegan. Om nog even een misverstand uit de wereld te helpen; veganisme heeft niets met psychische problemen te maken zoals een eet- of persoonlijkheidsstoornis. Toen ik net vegan was, had ik soms het gevoel dat het werd gezien als weer één van mijn rare fratsen, maar veganisme is juist een hele gezonde ontwikkeling voor mij (en de dieren en de aarde). Ik doe wat ik ethisch het juiste vind, i.p.v. mee te gaan met de massa omdat ik zo graag wil dat mensen mij aardig vinden.

Wat eet ik zoal?

Ik kom overigens niets te kort in mijn plantaardige keuken. Hier mijn eetdagboek met calorieën tussen de haakjes (is geen advies om zelf te gaan tellen overigens):

  • 8:00 Verschillende granen, gedroogd fruit, noten met plantaardige melk of yoghurt (600)
  • 10:30 Tussendoortje en twee cappuccino met rietsuiker of agavesiroop (300)
  • 13:00 3 Volkoren/spelt boterhammen of 2 bruine harde broodjes met hoemoes, vegan kaas, sla, guacamole, visvrije pesto, pindakaas of jam (400)
  • 15:30 Tussendoortje (200)
  • 18:00 Couscous, aardappels, quinoa, rijst, wraps of pasta met veel groente, vegakip, tofu, peulvruchten of een vegaburger en kruiden, specerijen, olie en een sausje (500)
  • 20:30 Tussendoortje en sapje, fris of vegan choco (300)

Een tussendoortje kan van alles zijn, hier wat voorbeelden:

  • Een banaan en een appel of ander fruit
  • Twee verpakte koeken (zoals van Bolletje Goedbezig)
  • Popcorn, zoute sticks o.i.d. (flink wat handjes)
  • Peperkoek met plantaardige boter
  • Crackers of rijstwafels met iets erop
  • Studentenhaver of gedroogd fruit
  • Pure chocola (liefst met noten)
  • Een soepje
  • Rauwkost met hoemoes
eten

Eten met mijn hoofd en niet met gevoel

Omdat ik vaste eettijden heb en daartussenin niet eet, dus ‘nee’ zeg als iemand mij iets aanbiedt, denkt de aanbieder weleens dat ik weinig eet. Daar kan ik me druk over maken, maar ik wijk toch niet af mijn routine. Hoeveel mensen ook anders gehoopt hebben… Veel mensen accepteren het gelukkig en houden rekening met mij. Waardoor ik ook buiten de deur kan eten met iemand.

Overigens merk ik, dat ik af en toe wel flexibel kan zijn, voor mijn doen dan. Bijvoorbeeld een tussendoortje een half uurtje later nemen of een keer een kopje extra koffie (meer cafeïne). De vele regels maken wel dat ik in mijn hoofd altijd met eten bezig ben en dat is vermoeiend.

Neem nou kauwgom:

  • Het moeten er drie zijn (dan hoef ik niet meer na te denken over hoeveel).
  • Ik kauw nooit los, maar de kauwgom eet ik voor of na een maaltijd of tussendoortje (want anders is het een apart eetmoment).
  • Symmetrisch kauwen, dus kauwgom 1 ‘open’ ik met links, kauwgom 2 met rechts en kauwgom 3 door de helft en dan links en rechts een helft leggen. Volg je het nog?
  • Suikervrij uiteraard of ik moet de calorieën meewegen in mijn dagberekening.

Wat heb ik nodig?

Ik heb houvast en structuur nodig vanwege autisme, maar je kan ook doorslaan.. Dus ik verbruik veel energie; fysiek en mentaal. Elk nadeel heeft zijn voordeel, want ik kan eten zonder aan te komen. Nou word ik dit jaar 30. Mijn ultieme doel in mijn leven is meer rust, acceptatie en tevredenheid in/over mezelf. Als je ouder wordt, heb je minder voedingsstoffen nodig omdat je minder actief bent en niet meer groeit. Als dat bij mij ook zo gaat zijn en ik word meer zen, zal ik misschien aankomen of minder moeten eten.

De kunst blijft om ‘op maat’ te eten, zoals zorg op maat moet zijn. Het ene lichaam is het andere niet, maar o, o, vrouwen en vergelijken… Bij vrouwen met autisme is er vaak nog meer moeite met intuïtie en het ‘in je lijf zitten’ waardoor ernaar luisteren ook lastig is. Ook vanwege onzekerheid door het vele vastlopen in het leven, ga je zoeken naar ‘wat goed is’ en pas je je aan. Je wil erbij horen. Gelukkig luister ik steeds beter naar mezelf. Ik ben blij da ik een gezonde eetlust hebt. Nu wens ik nog een sausje van ontspanning.

Hoe is jouw relatie met eten?

  1. Kim

    “Nou word ik dit jaar 30. Mijn ultieme doel in mijn leven is meer rust, acceptatie en tevredenheid in/over mezelf.” Wat mooi. Ik gun het je enorm dat je meer ontspanning en rust rondom het eten zult gaan ervaren. Succes!
    Liefs

Geef een reactie