Leven op het autismespectrum

Alle blogs, Josje

Poep onder mijn schoon, ik haat het

Nee niet weer!!! Net zoals gisteren, stond ik vandaag in een vieze hondendrol. Je schoenen daarna schoonmaken is al ranzig als je geen smetvrees hebt en ik heb dat nog steeds in lichte vorm.

Het paar schoenen van gisteren heb ik weg gegooid, omdat de shit ook aan de zijkant zat. De schoenen waren toch al ietwat versleten, maar eigenlijk is het nog steeds zonde. Bijna gooide ik mijn dure steunzolen mee weg. Ik redde ze gelukkig op tijd. Oops, boosheid is gevaarlijk..

De schoenen van vandaag zijn vrij nieuw, dus die moest ik wel schoonmaken, buiten. Dan nog vind ik het lastig om die schoenen daarna mee naar binnen te nemen, want zijn ze wel schoonschoon?

Dat (veel!) mensen de poep van hun hond niet oprapen is echt één van mijn grootste ergernissen. Viermaal per dag laat ik Josje uit en moet ik bij iedere stap die ik zet opletten. Nou, dat lukt dus niet altijd. Als het donker is of als ik met mijn hoofd in de wolken zit, sta ik zo weer in die bruine, gele of zwarte bacteriederrie.

En ik maar poepjes rapen, al zijn ze nog zo klein. Het hoort erbij als je een hond hebt. Het moet. De mensen die het niet willen er zelf toch ook niet in staan?

Maar het gebeurt toch. Mensen houden zich niet aan regels. Er is altijd een excuus; geen tijd, te moe, .. En dan zijn er nog de mensen die het zogenaamd niet zien.

Misschien wordt het tijd voor poep identificeren middels dna en dan dikke boetes uitdelen? Dan kan de gemeente het voortdurende schoonmaken betalen en ik bestel graag een paar nieuwe schoenen.

poep

Geef een reactie