Mijn tarieven bepalen en aanpassen als spreker

Bij het zzp-er-schap hoort geld vragen. Dat is iets waarin ik nog lerende ben als starter. Vooral als het gaat om hoeveel ik moet vragen voor een opdracht. Er zijn niet heel veel richtlijnen vind ik als het om tarieven gaat voor zzp-er klussen. Ik was daar naar op zoek voordat ik begon maar kon dat niet vinden. Meestal is de ‘prijs in overleg’. Inmiddels begrijp ik dat wel, omdat de prijs afhankelijk is van veel zaken. Het is niet zwart-wit bij diensten.

Wat weegt er allemaal mee?

Daarom maak ik voortaan ook per opdracht een aparte prijsopgave, met wel mijn eerdere opdrachten als richtlijn. Ik heb me tot nu toe vooral gericht op mijn spreektijd. Maar er zijn eigenlijk veel meer dingen waar ik rekening mee moet houden die bij een lezing komen kijken. Dus ik wil voortaan rekening houden met al mijn kosten bij het bepalen van een prijs. Denk aan de volgende zaken:

Tijd

• Duur. Hoe lang ik verwacht wordt te spreken.
• Tijd voor- en achteraf. Ik ben altijd eerder op locatie aanwezig, om mogelijk verstoppingen onderweg te kunnen opvangen. Achteraf ben ik vaak ook niet meteen weg, omdat soms mensen nog vragen hebben.
• Voorbereidingstijd. Ik bereid mijn lezingen voor. Meestal maak ik een presentatie ter visuele ondersteuning.
• Tijd voor communicatie en administratie, zowel vooraf als na de lezing. Je moet bijvoorbeeld afstemmen met elkaar en soms moet ik formulieren invullen.
• Reistijd. Op en neer naar Heemskerk is heel wat anders dan op en neer naar Breda, maar in beide gevallen kost het tijd.

Overig

• Digitaal of Face-to-face. Meestal is het face to face, maar digitaal is zeker een optie. Dat scheelt mij energie en reistijd dus is dat goedkoper.
• Maatwerk. Ik maak een lezing op maat. Qua onderwerp bijvoorbeeld. En stem af op de doelgroep. Voor studenten spreken is anders dan voor naasten bijvoorbeeld. En voor jongeren is het anders dan voor volwassenen.
• Grootte publiek. Meestal spreek ik voor kleinere groepen tot 50 man. Als ik voor 100 of 200 man spreek zal ik ook meer vragen.
• Deskundigheid. Het is niet dat ik zomaar mijn verhaal vertel. Dat is allemaal goed doordacht qua inhoud en opbouw. Ik heb cursussen gedaan rondom ervaringsdeskundigheid en heb mijn bachelor psychologie gehaald. Hierdoor heb ik professionele vaardigheden die ik inzet bij mijn lezingen. Als ik (eind 2023) psycholoog ben, kan ik mijn prijzen ook aanpassen.
• Kennis. Ik heb veel algemene mensenkennis in huis doordat ik veel analyseer, kijk, schrijf en lees.
• Sprekerservaring. Ik heb ervaring met lezingen en gastlessen geven. Zowel namens twee organisaties als als vrijwilliger toen ik nog geen zzp-er was.
• Persoonlijk. Ik deel hele persoonlijke en kwetsbare informatie. Daar mag ook wat tegenover staan.
• Bekendheid. Het is niet dat ik een vip ben hoor maar.. In de autismewereld in Nederland ben ik al jaren actief en inmiddels wel een klein beetje bekend. Ik heb een blog en vlog en ben verder actief op Instagram en TikTok.

Bij al het bovenstaande moet ik eens goed overwegen wat en in hoeverre ik dat doorbereken in mijn tarief. Dat is even zoeken weer. Er zijn ook dingen die ik sowieso niet mee neem in de prijs zoals hersteltijd. Na een lezing ben ik bijvoorbeeld vaak een dag lang overprikkeld en functioneer ik niet zo goed. Dan lever ik toch een of twee dagen in. De lezing kost mij dus veel verwerkingstijd, maar daar kan de opdrachtgever ook niks aan doen natuurlijk.

Overigens factureer ik wel altijd onkosten, meestal zijn dat alleen reiskosten. En jaarlijks zou ik mijn bedrag ook iets omhoog moeten doen vanwege inflatie.

Nieuw jaar, nieuwe kansen

Hoe dan ook heb ik te weinig gevraagd het afgelopen jaar. Dat heb ik zowel rationeel als gevoelsmatig ervaren. Er kwam altijd meer bij kijken achteraf gezien waardoor ik niet kreeg wat in verhouding stond tot wat ik gebracht had. Zo vroeg ik in het begin €70 euro per uur spreken, maar inmiddels weet ik dat dat niet opweegt tegen de tijd en energie die ik er allemaal insteek. Ik ben dus langzamerhand meer aan het vragen. Nu ben ik als zzp-er ook wat meer gewend en vertrouwd dus durf ik dat ook.

Het probleem met meer gaan vragen is dat er soms geen budget is als het om sociale organisaties gaat die van subsidies en dergelijke aan elkaar hangen. Of dat er vaste lage tarieven zijn als het om scholen gaat bijvoorbeeld. Zo krijg ik soms maar €45 voor de lezing en voorbereiding samen en dat is als zzp-er niet vol te houden voor mij. Uiteindelijk is het vraag en aanbod. Ik moet leren om hogere tarieven te vragen die beter passen bij mijn kosten. En als iemand dat niet wil of kan betalen, gaat het gewoon niet door. Dat is niet erg. Voor de hele beweging van ervaringsdeskundigheid is het wel beter om eerlijke tarieven te vragen. Dat is professionalisering met een breder belang dus.

Aldoende leert men

Maar het is voor mij vooral een persoonlijke uitdaging omdat ik in het leven vaak meer geef dan krijg. Daarmee voorkom ik dat ik me schuldig voel en mezelf druk opleg om weer te gaan geven. Het is ook nog een stukje onzekerheid over of ik wel genoeg te bieden heb. Bij die twijfel probeer ik maar even te denken aan mijn hele herstelproces en hoe ik geleerd heb dat in te zetten voor anderen. En aan alle mooie reacties op mijn blogs, vlogs en lezingen. En wederom het is vraag en aanbod..