Mijn gevoeligheid voor prikkels, zoals geluid met al snel overprikkeling tot gevolg, is toch wel één van de lastigste aspecten van autisme voor mij. Dat ik sinds een half jaar geluidsoverlast heb van mijn buurman, is dus lastig. Ik kan zijn geluiden niet filteren. Als ik thuis ben, is hij negen van de tien keer ook thuis en als hij thuis is, is hij negen van de tien keer aan het gamen.
Dan hoor ik hem lopen en praten, want hij heeft een harde stem (en een leeg huis?). Ik hoor hem ook lachen en vloeken en weet dus in welke emotie hij zit. Zijn stem galmt door mijn hele huis. Dit minstens twee dagdelen, non-stop. Hij praat zelfs meer dan mijn zusje. :p Het gaat niet om af en toe een feestje, want dan denk ik: leven en laten leven. Het constante ervan maakt dat ik nu zelfs zachte geluiden van hem niet meer verdraag. Alsof er de hele dag een bromvlieg rond je oren vliegt.
Boos worden van geluidsoverlast
Naast autisme, speelt misofonie een rol bij de geluidsoverlast. Ik hoor mijn buurman namelijk rochelen, hoesten en overgeven. Niet af en toe, maar chronisch. Ik gok vanwege het blowen (zonder oordeel). Van die geluiden walg ik en het maakt me boos. Tenzij ik moe ben, dan is het gelijk huilen.
Ook voelt het onveilig, alsof iemand mijn huis binnendringt. Ik voel me machteloos en moet er maar mee leren omgaan, hoor ik sommige mensen denken. Het verdragen, maar dat vergt energie die ik nu niet heb. Het roept een oude angst op van dat ik me aanstel en anderen tot last ben. Dan wordt het probleem al snel groot.
Thuis wil ik kunnen ontprikkelen en uitrusten
Acties die ik heb ondernomen om mijn plekje weer mijn veilige haven te laten zijn:
- Ik heb hem er een paar keer op aangesproken, wat ik lastig vind (voor mezelf opkomen). Toen heb ik gezegd wat ik hoor en gevraagd of hij het geluid wat kon dempen met bijvoorbeeld een kleed. Keer op keer gaat hij gelijk over naar zijn eigen problemen, die niets met mij te maken hebben. Ik ben zo een half uur verder en mijn batterij is dan leeg.
- Thuis heb ik spullen verplaatst naar de gedeelde muur en een vloerkleed aangeschaft om het geluid wat te dempen. Soms ga ik boven zitten, omdat ik hem daar zachter hoor. Af en toe ga ik in het huis van mijn zusje zitten om te ontsnappen aan het geluid.
- Regelmatig heb ik het verteld tegen de woningbouwvereniging. De huismeester heeft de buurman er op aangesproken, maar verder doet de woningbouw niks omdat ik de enige buur ben die officiële klachten in heeft gediend.
- Als ik de buurman hoor, doe ik oordoppen in of ik zet mijn noise cancelling koptelefoon op. (Maar.. De oordoppen zitten niet fijn, ik hoor dan suizen, soms hoor ik de buurman nog en ik ben bang om dingen te missen die belangrijk zijn om te horen. De koptelefoon heeft alleen zin als ik geluid op heb, dus dan moet ik muziek opzetten of tv kijken. Dan kan ik niet denken, lezen, schrijven of studeren en het is zelf een prikkel).
Het is steeds een teleurstelling als ik ergens energie in steek en het lost de geluidsoverlast amper op. Daar ga ik niet positiever van denken.. :s
Wat nog meer proberen bij geluidsoverlast?
Ik wil een betere isolatie van zijn woning, maar zowel de buurman als de woningbouw gaan dat niet realiseren. Geluidsoverlast wordt vaak niet serieus genomen, terwijl het wel degelijk slecht is voor je gezondheid. (Zie ook het artikel over lawaai van De Correspondent.)
Buurtbemiddeling zie ik niet zitten, omdat ik niet meer wil praten. Ik heb geen ruzie, wil gewoon een praktische oplossing. Ik snap dat hij niks kan doen aan zijn harde stem. Iets minder schreeuwen en je huis inrichten, kan wel, maar ik kan een ander niet dwingen.
Ik overweeg te verhuizen, maar dat is stressvol. Zeker als je mijn moeite met veranderingen kent.. Vooraf krijgt die verandering een hyperfocus, waardoor andere belangrijke dingen geen plek meer krijgen in mijn agenda. Bij het verhuizen zelf komt angst en dwang kijken. Na de verhuizing heb ik hersteltijd nodig en dan heb ik het niet over een paar weken. Los van of het überhaupt lukt om een woning te vinden.
Overgevoelig zijn voor prikkels kan ik niet veranderen
Sommigen zullen me voor gek verklaren misschien, maar mijn gevoeligheid voor prikkels kan ik niet veranderen. Die is er altijd geweest. De gevoeligheid neemt toe naarmate ik meer moe ben. Dus prioriteit nummer één is uitrusten. Normaal doe ik dat thuis, mja.. hoe ga ik dat nu realiseren? Wie weet komen er ooit nog eens autismevriendelijke woningen.
Van alle beren op mijn weg, probeer ik iets te leren. In dit geval is dat mezelf serieus nemen. Autisme of niet, misofonie of niet, ik heb stress van geluidsoverlast. Wat een ander daarvan vindt, doet er niet toe. Ik moet voor mezelf zorgen, voor mezelf opkomen. De spanning en moeheid in mijn lijf zeggen genoeg. In tegenstelling tot vroeger, merk ik dat op en mag het er zijn.
Ik hoop met deze blog ook andermans worsteling hiermee te erkennen en dan denk ik ook aan HSP en mensen die chronisch ziek thuis zitten. Het gaat er niet om wat ‘normaal’ is, maar om hoe het voor jou is en wat je nodig hebt om daar mee om te gaan.
Hoe ga jij om met geluidsoverlast?
Wim
Herkenbaar artikel en ook zeer herkenbare reacties. Ik kan ook heel slecht tegen burengeluid. Ik ben denk ik ook een hoogfunctionerend autist, al ben ik hier nooit officieel gediagnosticeerd. Feit is wel dat ik dagen van slag ben als de buren onverwachts ineens teveel lawaai maken, al helemaal als het laat in de avond is. Ik ben vanwege geluiden hier ook al 2x voor verhuisd de afgelopen 5 jaar. Ik heb geen angst voor het verhuizen zelf, maar wel voor de angst als ik er een keer ben en het dan tegenvalt. Ik kan alleen in koopwoningen wonen en verhuizen is dan een vrij kostbare aangelegenheid. Als je dan 20k aan aankoop en verkoopkosten hebt uitgegeven, is het erg zuur als je weer met je buren samenleeft qua geluid. De buren die ik nu heb, zijn redelijk ok, maar mij nog iets te sociaal. Iets te vaak bezoek, muziekjes en kinderen op bezoek die de tuin afbreken. Heel toevallig heb ik twee jaar geleden ook die Sony WMX0003 koptelefoon gekocht. Zoals iemand anders al schreef, dat ding is echt geweldig. Als ik die opzet in huis met noise cancellation aan, dan hoor ik geen enkel leefgeluid van mijn buren meer. Maar ook mensen in mijn huis die tegen me praten, kan ik dan niet meer verstaan. Als ik hem opzet in de tuin met een muziekje aan, hoor ik de buren en hun vrienden 3 meter naast me totaal niet meer. Alleen als ze heel hard lachen komt het er nog doorheen. Zoals iemand anders al schreef, een echte lifesafer dit ding… voorlopig kan ik het hiermee nog wel een tijd uithouden in mijn huidige woning. Echt een aanrader als je gevoelig bent voor leefgeluiden van je buren. Stukken goedkoper ook dan verhuizen… wel heb ik me de afgelopen jaren ook verdiept in geluiden en bouwtechnieken. Een ding is me wel duidelijk geworden: zorg dat als je gaat verhuizen de woning heeft van minimaal bouwjaar 2005. Vanaf 2003 is het bouwbesluit 2003 van toepassing. Hierin zijn voor het eerst ook harde eisen mbt tot lucht- en contactgeluid opgenomen. Dat scheelt echt een hele hoop tov huizen die ouder zijn. Vermijd met name huizen van voor 1950. Voor die tijd werkte ze nog niet met beton waardoor je appartementen alleen gescheiden werden door wat houten balken, planken en wat stucwerk. Ik heb gewoond in zo’n appartement en dat is inderdaad net alsof je met je buren in een huis samenwoont. Beton is ook niet perfect, maar wel aanzienlijk beter. Voor geluidsisolatie geldt, hor meer massa, hoe beter. Nieuwbouwappartementen gebruiken daarom vaak gewapend beton om aan die eisen van het bouwbesluit te voldoen. Afhankelijk van de dikte heeft dat een massa van 2,500 tot kg per m3. Daar kan geen houten vloertje tegenop… mocht ik ooit weer gaan verhuizen, dan wordt het dus alleen nog iets vanaf 2005, of anders vrijstaand. Nooit meer oude appartementen voor mij….
Mandy
Heb je ‘De kennis van nu’ gezien over stilte? Geluidsoverlast is gewoon echt een probleem voor je gezondheid.
Het is zo moeilijk om de cirkel van stress te doorbreken als de spanning langdurig en (bijna) voortdurend aanwezig is. Ik hoop echt dat je toch weer de ontspanning kan vinden. Met hulpmiddeltjes zoals een koptelefoon, regelmatig de natuur opzoeken en je blijven uitspreken.
Mijn probleem is godzijdank verholpen. Ik heb nieuwe buren!
Sterkte!
Xandra
Ter aanvulling op het gebruik van een koptelefoon: op mijn koptelefoon kun je ook alléén de noise-canceling aanzetten, dus zonder muziek of ander geluid erbij, en zonder verbinding met een apparaat. Ik gebruik hem elke dag met genoegen 🙂
Melissa
Hoi Mandy,
Ik heb haast EXACT hetzelfde probleem. Gevalletje mogelijk ADD , Misofonie en gooi daar ook nog wat PTSS bij.
De bejaarde buurvrouw die direct naast mij woont ( Simpel rijtjeshuis) weigert een gehoorapparaat aan te schaffen (ze geeft ook toe dat ze amper nog hoort), dus heb al maanden last van haar TV die tot 00:30 aan staat. Terwijl ik om 05.00 op moet staan voor mijn werk. Na herhaaldelijk brieven en verzoeken dit weekend bij haar langs geweest (natuurlijk zwáár opgefokt). Ik ging er vanuit dat haar TV tegen mijn slaapkamermuur stond; Bleek haar TV beneden in de woonkamer te staan, aan de andere kant van het huis. Ze heeft nu – zolang het duurt – het volume op 11/20 gezet i.p.v. 16/20 .. *zucht*
Nu ben ik flink tegen haar uitgevlogen, omdat ook zíj weet dat iedereen in de straat al jarenlang geluidsoverlast heeft van de buren tegenover ons. Gevalletje “begeleid wonen”, 6 jongeren van 18+ die 1 x in de week 30 minuten een ambulant begeleider over de vloer krijgen. Ook daar al een keer of 30 aan de deur gestaan of het zachter kon, ik-weet-niet-hoevaak politie erbij gehaald. begeleiding erop aan gesproken. En dat werkt. Voor 3-4 dagen en dan begint het opnieuw, ondanks dat alles keurig vastgesteld wordt, er processen-verbaal opgesteld worden, maar “niemand kan iets doen, want ze luisteren niet”. En dan sta je daar weer.
Regelmatig “vlucht” ik naar mijn ouders in de polder. In de hoop dat ik daar wat bij kan komen. Maar ook hún achterburen vinden het tegenwoordig normaal om op elke willekeurige dag een paar uur de DJ uit te hangen (zowel zoon als vader zijn “dj”). Ver-schrik-kelijk. Ook HEN erop aan gesproken, krijg je als excuus dat ze “jong zijn en het moet kunnen”. That’s it. Het gaat gewoon door.
Ik denk dat het gewoon een maatschappelijk probleem is. Vroeger leek het mensen nog te interesseren wat buren van hen vinden. En dat we allemaal een leefbare omgeving voor iedereen moeten creëren. Maar nu… Nu zitten ze allemaal op een eigen eilandje, en “so what als je de bure irriteert?”.
“Officieel” is de diagnose ADD niet bij mij vastgesteld, omdat er te weinig tijd was om het “echte onderzoek” ernaar te doen, maar aan de hand van mijn klachten (die ik sinds kleinsaf heb) zei mijn psych wel dat het hoogstwaarschijnlijk is. En misofonie / hypergevoeligheid voor geluid en/of beweging is daar blijkbaar ‘onderdeel van’.
Ik zit dan niet in een huurhuis, maar een eigen huis wat volgend jaar mogelijk afbetaald is (met bloed zweet en tranen) dus ik wil hier echt. niet. weg, maar de enige mogelijkheid om het voor mij nog wat leefbaar te maken zit toch in de overweging om medicatie hier tegen te gaan gebruiken… Momenteel heb ik geen mediciatie, maar het lijkt het enige wat nog overblijft. :/
Ik weet niet of dit voor jou misschien een oplossing is, om de scherpe kanten eraf te halen? Of dat je inmiddels al een andere oplossing hebt gevonden?
Rob Alberts
Door mijn gehoorproblemen zoek ik steeds meer de stilte op.
Vredelievende groet,
Jan Jaap
Sterkte ermee! Ik weet wat het is, ik heb dezelfde gevoeligheid en jarenlang hetzelfde probleem gehad. Is het niet mogelijk om je eigen woning te laten isoleren?
Bij de NSG kun je info krijgen over allerhande oplossingen.
Anoniem
Ik heb ook al jaren lang last van mijn onderburen, de geschreeuw en gerent van hun kinderen, maar dat kan ik nog ergens begrijpen, maar de buurvrouw zelf staampt als een olifant. Dat komt door hun tegels vloer die ligt daar in elke kamer, wat eigelijk niet toegestaan is in appartementen.dat gaat om koop , vereniging van eigenaars doet niks aan , wij zijn zogezegd de einige buren die last van hebben.Ik heb ook oordoppen, hoofd telefoon met noise cancelling en gehoorbeschermers voor in de bouw als in stilte wil zitten.Blijf irritant en af en toe moet ik ze aanhoren helaas.Pantofels dragen of aanpassen willen ze niet.
Mandy Verleijsdonk
Het blijft vaak irritant ja, ondanks alle hulpmiddelen. Veel sterkte!