Leven op het autismespectrum

Alle blogs, Josje

Eén ding tegelijk Josje!

Vlakbij mij en Josje woont een man op leeftijd die we regelmatig tegenkomen met wandelen. Soms heeft Josje geluk, want dan heeft hij koekjes bij voor haar. Met de nadruk op de s van meervoud, want meestal krijgt Josje twee koekjes. En dat onthoudt ze maar al te goed! Als ze het eerste koekje krijgt, heeft ze geen rust. Dan gooit ze het koekje op de grond en wacht tot het tweede koekje komt..

´Nee Josje, eerst deze opeten,´ zeg ik. En dan schrokt ze ze zonder te proeven een koekje naar binnen. Waarna de man het tweede koekje geeft.

Josje houdt me zoals gewoonlijk een spiegel voor. Ik vergeet ook om te proeven en kan eten alsof ik geen recht heb op pauze. Dat recht heb ik wel, maar de onrust wint het. Dat geldt ook voor andere dagelijkse dingen. Alles moet snel en nuttig en efficiënt en functioneel zijn, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Gewoon zijn en ont-moeten schiet er bij in. Niet omdat ik het mezelf niet gun, maar omdat ik meer wil dan ik op een dag doen kan.

Mijn motivatie stemt niet overeen met de realiteit.

Dus nu ben ik weer op een punt in mijn leven dat ik te veel ballen in de lucht moet houden. Dan ben ik moe, vergeetachtig, ga ik tegen dingen opzien en ben ik prikkelbaar. Ik brom en zucht wat af! Er zijn genoeg tekenen die aangeven dat ik stress heb en overprikkeld ben. Nu is mijn stemming nog wel oké, maar als ik door blijf gaan met te veel vragen van mezelf, raak ik oververmoeid. En dan is er een grote kans dat somberheid aan komt waaien. Dat wil ik niet!

Tijd voor meer rust, preventie en zelfzorg dus! Dat betekent dat ik minder moet inplannen, meer hulp moet vragen en dat ik dingen minder perfectionistisch moet doen. Het is tijd om prioriteiten te stellen en keuzes te maken, maar iets loslaten vind ik lastig.. Dan klinkt ‘pauzeren’ beter, zodat ik iets altijd weer op kan pakken.

Zo ook deze blogjes over Josje. Ik ga korte of lange tijd niet over haar schrijven. Als je Josje mist, kun je haar trouwens volgen op Instagram. En mocht je haar in het echt tegenkomen in Tilburg, zorg dan dat je twee koekjes op zak hebt. Hoewel, nee, eentje is genoeg.

Geef een reactie