Josje en ik zijn allebei een beetje nerveus op nieuwe plekken. Helemaal als het buiten Tilburg is, maar ook als het een ander plekje in Tilburg zelf is. Meestal laat ik haar uit in de buurt waar ik woon, maar soms moet ik ergens heen en neem ik Josje mee op de fiets. Dan kijk ik onderweg waar ik kan stoppen voor een grasveldje.
Ze blijft in eerste instantie dan bij mij in de buurt, maar gaat langzamerhand ook her en der wat snuffelen. Als ze haar behoefte doet, voelt ze zich blijkbaar oké. Ze blijft dan wel langer dan anders haar achterste pootjes één voor één naar achteren vegen. Zo maakt ze ze schoon (en zo kan ze spanning ontladen).
Dan ben ik altijd een beetje trots naar mijn kleine heldin op haar schoongeveegde sokjes. Ze is net als ik een nieuwsgierig aagje. Kleine of grote avonturen gaan wij daarom toch aan. Samen sterk!
Geef een reactie