Afgelopen donderdag gaf ik een gastles over autisme en herstel aan eerstejaars verzorgenden. Josje mocht gelukkig mee van de docent. Bij de ingang werd toch een beetje moeilijk gedaan, omdat Josje geen officiële hulphond is.
Ik vind de huidige situatie erg zwart wit; je moet een officiële hulphond hebben die overal mee naar toe mag of je hebt geen hulphond die bijna nergens mee naartoe mag. Waarom is er niet een tussenoptie? Josje heeft geen opleiding gehad, maar veroorzaakt geen overlast. Ze blaft amper en plast niet binnen.
Voor mij is ze een rustpunt, een troost, een knuffel. Ik voel me zelfverzekerder en rustiger met haar. Ze maakt me aan het lachen en ik ben minder angstig. Daar heeft ze niet voor geleerd, maar voor mij is ze een emotional support dog. Zijn daar ook papiertjes voor? Daar doet Josje officiële hulphonden echt geen kwaad mee.
Geef een reactie