Als de afspraak niet doorgaat…

Gisteren kwam een vriendin eten. Ik ken haar van de middelbare school en voel me op mijn gemak bij maar, maar toch vond ik het spannend om te koken. Het was mijn eigen voorstel, omdat ik ze eerder vroeg om langs te komen op deze avond, maar ik nog yoga had. De hele dag was ik bang dat ze af zou zeggen. Die angst heb ik bij iedereen. Ik probeer om niet om bevestiging te vragen of de afspraak doorgaat.

Gisteren lukte dat niet: “kom je nog vanavond?”
“Ja, ik verheug me erop. Anders had ik al lang afgezegd.“

Iemand breekt in mijn dagelijks leven in

Ik was aan het koken toen ze binnen kwam. Ik schaam me altijd voor hoe ik kook; met kaarslicht om elektriciteit te besparen, alles afwegend om het aantal calorieën te bepalen, in bulk om verpakkingen in één keer op te maken. Koken is stressvol en helemaal als er iemand komt. Had ik niet toch iets anders moeten maken, was het niet te veel of te weinig, was het goed warm, …?

Toch is het fijn om voor anderen te zorgen. Ik had kaarsjes aangedaan en bulgur met groenten en falafel gemaakt. Gelukkig vond mijn vriendin het eten lekker. Om acht uur moest ik naar yoga. Daarna zou ik bij mijn vriend slapen. Zou hij het niet vergeten zijn? Het volgende getwijfel begon alweer. Afspraken met mijn vriend gaan zelden niet door, maar de onzekerheid blijft.

Een afspraak afzeggen vind ik lastig

Er zijn mensen die wel vaak afzeggen. Als een afspraak niet doorgaat of anders verloopt dan gepland, moet ik omschakelen en aanpassen. Ik ben dagelijks minstens een half uur bezig met mijn planning voor de volgende dag. Alles hangt aan elkaar vast. Als er iets wijzigt, dan wijzigt ook de rest. Ik maak voor de zekerheid een plan B, maar emotioneel val ik toch in een gat als een afspraak niet doorgaat waar ik me op had ingesteld. Soms is er opluchting.

Ik zal zelf niet snel een afspraak afzeggen, omdat het immers al gepland is. Ik wil anderen ook niet teleurstellen. Nadeel is dat ik lang moet nadenken of ik ergens ‘ja’ op zeg, want heb ik er dan wel energie voor? Daarbij houd ik veel rekening met de reis. Tot een uur, ga ik op de fiets, maar wat als het regent? Het openbaar vervoer geeft veel prikkels en controledrang.

Ik ga niet vaak naar familie en vrienden. Eigenlijk spreek ik het liefst af in Tilburg, maar niet in mijn eigen huis. Ergens wat eten of drinken in de stad, een wandeling maken of bij iemand anders thuis afspreken, vind ik het fijnste. Dan hoef ik geen gastvrouw te zijn. Laat mij maar gast en vrouw zijn. 😉

Ontvang jij graag mensen thuis?