Als je mij kent, weet je dat ik altijd op tijd ben bij afspraken. Dat ik vanmiddag naar de dierenarts moest rennen, met Josje in mijn armen (sorry!), omdat ik te laat was, is dus een slecht teken.
Ik ben moe, heel erg moe. Vorige week dacht ik: word ik nou 32 of ben ik al 32 (14 oktober is mijn verjaardag)? Ik bestelde visolie i.p.v. algenolie (die is vegan). Ik vergeet mijn portemonnee als ik naar de supermarkt ga. Ik kan ergens niet op komen. De ‘fouten’ stapelen zich op.
Gelukkig waren we zo klaar bij de dierenarts. De pleister mocht van de knie en de hechting mocht eruit. Josje plaste zoals gewoonlijk binnen, van angst. Dat op haar eigen staart, want die hing tussen haar pootjes. Zij blij dat ze al na vijf minuten klaar was! En ik ook.
Thuis ploften we samen op de bank. Thee erbij en de Flow (gekregen voor mijn verjaardag) om te lezen. Josje kroop bij mij op schoot. Tja, dan moet ik wel blijven zitten natuurlijk.
Geef een reactie