In Missouri kunnen kinderen voorlezen aan eenzame honden in het asiel en in de bibliotheek in Tilburg kunnen kindjes die op school moeite hebben met lezen voorlezen aan een hulphond; kwispellezen wordt het genoemd.
Kinderen in de klas (of de juf of meester) oordelen soms, bewust of onbewust en dat is natuurlijk niet goed voor het zelfvertrouwen van een kind. Helemaal niet als dat kind al onzeker is of moeite heeft met taal. Hondjes ‘zijn’ gewoon, zonder oordeel. Ze geven an sich al plezier en stemmen af op het kind. Hoe mooi is dat.
Ik zelf heb voorlezen altijd heel erg leuk gevonden en deed ook mee aan voorleeswedstrijden. Ik ben altijd een boekenmeisje geweest. Als ik moest oppassen, keek ik altijd uit naar het voorlezen voor het slapen gaan. Ik heb ook eens een tijdje als vrijwilliger voorgelezen voor een jongetje met een taalachterstand.
Nu heb ik geen oppaskindjes meer en mijn kleine zusje is niet klein genoeg meer om aan voor te lezen. Misschien moet ik dan maar aan Josje gaan voorlezen… Of zij daar van gaat kwispelen, weet ik niet, maar ik kwispel nu al.
Geef een reactie