Leven op het autismespectrum

Welkom op mijn blog :)

Welkom! Op deze blog geef ik een kijkje in mijn hoofd, omdat je niet aan me kunt zien dat ik autistisch ben; wat onbegrip geeft. Openheid vind ik belangrijk. Ik wil niet-fysieke-beperkingen bespreekbaar maken en ook neurodiversiteit. Voor iedereen is er een plekje op deze wereld en daarbij is het fijn als we elkaar kunnen accepteren en waarderen. Anders is het maar eenzaam.

In mijn blogs combineer ik eigen ervaringen met af en toe een stukje theorie over autisme. Ik heb zelf lang moeten overleven. Nu doe ik de dingen op mijn eigen manier. Met ondersteuning (pgb) en gezelschap van mijn hondje. Lees hier meer over mij.

Welkom

Voor iedereen is er een plekje op deze wereld! Dus ook voor jou.

Welkom en zichtbaar zijn

Lang wilde ik van de aardbol verdwijnen en voelde ik me hier niet thuis. Nu heb ik mijn plekje gevonden. Ik vind het belangrijk dat ook jij het gevoel hebt dat je er mag zijn en er toe doet. Je mag jezelf doen en hoeft echt niet perfect te zijn. Door open te zijn over mijn autisme hoop ik taboes, stigma en stereotypes te doorbreken.

Je kan me ook vinden op Youtube!

Meldingen krijgen van nieuwe blogs?

Volg mijn blog met Bloglovin <3

Of schrijf je rechts op deze pagina in door je mailadres achter te laten.

www.autisme-bij-vrouwen.nl

Mijn ervaring is maar mijn ervaring. Autisme is een breed spectrum. Op www.autisme-bij-vrouwen.nl vind je meer andere ervaringen van meisjes en vrouwen met autisme. Wees ook welkom daar. Samen sterk!

welkom

27 Reacties

  1. Gerard Evers

    Hallo Mandy,
    Interessant en goed gedocumenteerd.
    Zelf begeleid ik een volwassen vrouw met autisme en trauma’s . Het uitgangspunt als oorzaak van gedrag is een stagnatie in de gehechtheid ontwikkeling (sensorische, sociale en emotionele informatie verwerking)
    Door actieve nabijheid welke uitgaat van de fase waarin iemand zich bevindt kan je de gehechtheid ontwikkeling weer op gang brengen
    Groet, Gerard

    14
  2. Silvia Szulc

    Hallo Mandy,

    Wat een fijn en herkenbaar blog! Zelf heb ik recent de diagnose ASS en ben op zoek naar balans tussen werk, gezin (allemaal diagnose ASS) en mezelf. Hier ben ik een blog over gestart, omdat ik de noodzaak voel van me af te schrijven en te delen.
    jij bent een voorbeeld voor mij! Dankjewel.

  3. Enno Borgsteede

    Hoi Mandy,

    Leuke blog, maar ik heb wel kritiek. Ik vind het lichtgroen op wit bij hyperlinks namelijk nogal lastig lezen. Is daar iets aan te doen?

    Ik weet niet of iedereen dat zo ziet, want ik heb een vorm van kleurenblindheid waardoor ik rood en groen lastiger uit elkaar kan houden.

    4
    • Hoi Enno,
      Je kan de tool gebruiken, die je links ziet, voor hoog contrast. Helpt dat?

      1
    • Ferdinand

      Hoi mandy,

      In veel dingen kan ik me aardig plaatsen maar niet in alles maar dat hoeft gelukkig ook niet.
      Daarom heb je ook meerdere vormen autisme wat bestaat.🤣🤣🤣Ik merk gelukkig wel naarmate ik meer psycho educatie volg ik steeds meer leer mijn valkuilen te ontdekken door beter naar mezelf te kijken.Maar toch wil ondanks ik beter naar mezelf kijk nog weleens verval komen omdat ik dan weer nieuwe wegen ga bewandelen omdat ik door mijn adhd want dat heb ik ook namelijk nieuwe wegen in sla.

      Groeten ferdinand

      2
  4. Erik Mols

    Hallo Mandy, net het artikel over je gelezen op “uit de buurt.nl”. Knap dat je jezelf zo laat zien. Zelf heb ik een zoon met klassiek autisme alhoewel dat officieel niet meer bestaat geloof ik.

    3
    • Astrid

      Hoi Mandy,
      Net als Sylvia heb ik zelf ASS en mijn gezin (man en 2 zonen) ook. Altijd fijn om er meer over te lezen. Heb zelf ook jaren bij ’n psycholoog (via psychiater) gelopen en nadat ikzelf (voor de 2e keer!, eerdere psycholoog vond zoals hij mij kende ik zeker geen ASS had) had aangedrongen op ’n test/diagnose werd ik na de diagnose, per direct buiten gebonjourd en sta nu al ruim ’n jaar op de wachtlijst bij de GGZ afdeling autisme. Ik was ‘blij’ met mijn diagnose en verduidelijkte veel, net als bij jou, maar ondertussen wordt ik aan mijn lot overgelaten en blijf ik maar wat aanmodderen. Moedeloos wordt je ervan.

      Hoe kan ik steeds je blogs terug ‘krijgen’? Vindt t interessant op mezelf te verdiepen in anderen die ook ASS hebben en beleven.

      • Hoi Astrid,
        Dankjewel voor je berichtje.

        Ik vind het wel heel vervelend voor je dat je geen ondersteuning krijgt terwijl je op de wachtlijst staat. Is tijdelijke begeleiding misschien mogelijk? Of ondersteuning van de praktijkondersteuner van je huisarts?

        Je kan mijn blog bloggen door je rechts bovenin in te schijven voor het ontvangen van mail. 😉
        Groetjes,
        Mandy

  5. Ton van E.

    Hoi Mandy,

    Wat ben ik blij dat ik op jouw site terecht ben gekomen.
    Na jaren lang geworsteld te hebben om te overleven en therapieën te hebben gehad en de daarbij behorende diagnoses van depressie, dysthyme stoornis en sociale fobie te hebben gekregen weet ik nu eindelijk sinds 2 jaar dat ik ASS heb. Ik ben nu 58 en wist ergens dat er iets niet klopte aan mij en kreeg zelf het vermoeden van autisme waarop ik diagnostiek heb aangevraagd. Ik herken veel in wat je schrijft en dat steunt mij enorm in mijn proces van acceptatie en vorm te geven in mijn dagelijks leven. Dank je wel daarvoor.

    Groet Ton.

    2
  6. Jim

    Herkenbaar Mandy. Zit net over je te lezen. Autisme een breed begrip.
    Hier een gevolg van een aangeboren hersenbeschadiging, hakte erin op belangrijke aspecten van het leven zoals werk en relaties met name vanwege aandachts en concentratie problemen, snelle overprikkeling, impulsief, vertraagde informatie opname etc. Etc,.

    Nu 52 , en inmiddels een plek gegeven
    Kan er een boek overschrijven
    Niet te vatten voor de buitenstaander en zelfs familie vanwege boven gemiddelde intelligentie

    Negatieve zelfbeeld, en zware onzekerheid waren het gevolg.
    Positieve kanten, zeer creatief!
    We passen moeilijk in de snelle, harde maatschappij

    Mijn advies . Jezelf omarmen en laat ze allemaal een dikke …. Krijgen😉
    Zo te zien ben je een topper
    Grtz!
    Jim

    1
  7. Albert Hakens

    Hi Mandy, ik las je verhaal in het CZ-magazine en vond het interessant genoeg om ook hier even binnen te wippen. Ik ben nog niet veel verder gekomen dan het lezen van de reacties, maar ga zeker wat dieper in blogs duiken. Ik heb overigens zelf (voor zover ik weet) geen ASS maar werk in de Sociale Werkvoorziening als jobcoach, waar ik uiteraard vaker mensen uit het spectrum tegenkom. Ik zit er zelfs aan te denken om een training tot autisme-coach te gaan volgen, want ik vind het spectrum ‘an sich’ al jaren heel interessant, hoe vervelend het waarschijnlijk ook voor veel mensen zal zijn. Gesprekken met ervaringsdeskundigen hebben me een redelijk goed beeld gegeven en verdere verdieping is natuurlijk nooit weg! Veel succes verder met je blog: ik blijf nog wel even 😉

    1
    • Hoi Albert,
      Leuk dat je de verdieping blijft zoeken in autisme! Veel plezier in je werk met mensen met autisme.

    • Anoniem

      Beste Mandy, heel sterk van jou..! Always be you’r self along the way! Mijn ervaring .., Je lichaam .., daar vallen ze wel voor..,de laatste was iig wel eerlijk ..ik geef veel om je ,n goeie vent,goed voor kinderen,bla,bla,bla, maar…….. en of je niet af en toe … hahaha Ja tuurlijk joh, je ziet mij als gek , maar ‘ a 2 watt light bol is brighter than you..!

  8. Beste Mandy
    Heb je Hannah Gadsby aflevering Douglas gezien (Netflix).
    Ik gebruik het mede om mensen uit te leggen hoe autisten de wereld ervaren.
    Met vriendelijke groet, Mona Heijman

    1
  9. Charlotte

    Hoi Mandy,
    Misschien kun jij mij verder helpen. Ik zoek vriendschapstrainingen/sociale vaardigheidstrainingen voor mijn zoon van 14 met ASS. Hij ondervindt vooral probleem in het contact maken met anderen waardoor hij zich erg eenzaam voelt.
    Groetjes, Charlotte

    • Hoi Charlotte,
      Zelf heb ik altijd sociale vaardigheidstrainingen gehad als onderdeel van therapie, dus niet losstaand. Als ik jou was, zou ik samen met je zoon naar de huisarts gaan. En dan vooral onderzoeken wat de problemen en wensen van hem zijn en wat hij nodig heeft. Je kan ook eens infomeren bij een AIC in de buurt: https://nva-nb.nl/aic/.
      Veel succes!

  10. Anoniem

    Hallo Mandy,

    Ben een vrouw van 42 met de diagnose autisme en add.
    En woonachtig in een sociale huurwoning in Breda.

    Heb co ouderschap over mijn 12 jarige dochter.

    Weet pas sinds 2 jaar dat mijn angsten/overprikkeling/onzekerheid , depressies,paniekaanvallen en dwang voortkomen uit mijn autistische brein.

    Ben nog erg zoekende en aan het leren.
    Vind vooral mijn moeheid lastig.

    Heb altijd veel steun gehad van mijn franse bulldog.
    Die helaas 2 jaar geleden is overleden na 12 jaar mijn steun en toeverlaat te zijn,

    De puppy fase en het eerste jaar vond ik naast leuk ook loodzwaar maar heb doorgezet en ze was de enige die mij in al mijn moods altijd steunde zonder oordeel en mij warmte en liefde gaf onvoorwaardelijk.

    Las je verhaal in het CZ magazine. En vind het erg stoer dat je zo open durft te zijn en je je zo kwetsbaar opstelt.

    Ik durf nog slecht open te zijn over mijn diagnose en struggle ook veel met hoe ga je om met buren etc.

    Het moederschap van nu een puber een nieuwe levensfase met veel onvoorspelbaarheid vind ik ook een hele uitdaging.

    In de momenten dat mijn dochter er niet is tank ik eerst bij. En daarnaast kom ik dan erg in de knoop met eenzaamheid.

    Zou zo graag vriendinnen hebben die ook als ik strubbelen met ASS en mij echt begrijpen.

    Maar ken niemand in mijn omgeving met ASS.

    Had vriendinnen maar die haken na een tijd af.

    Heb een lat relatie maar struggle daarin ook erg.
    Mijn partner heeft veel energie en vergelijk me daarmee.
    En hij vind mijn struggles vaak te zwaar.

    Heb PGB vanuit Zintri maar door onderbezetting heb ik nu minder ondersteuning dan nodig.

    Ken jij een fijne PGB organisatie die werkzaam zijn in Breda?

    Hoor dat graag.

    Ga nog veel lezen en je blogs bekijken.

    Dankjewel dat je dit doet.

    Warme groet vanuit Breda

    1
    • Dankjewel voor je openheid en het delen van je verhaal! Genoeg uitdagingen zo te lezen, zoals vermoeidheid.

      Qua hulp, ben ik helaas niet bekend voor een pgb in Breda. Misschien kun je het aan je huisarts vragen of hier eens kijken: https://www.persaldohulpgids.nl/.

      Veel goeds gewenst voor jou!

      • Anoniem

        Dankjewel voor je snelle respons.

        Ga het navragen bij mijn huisarts.
        En check de link.

        Ik heb trouwens ook een jaar in Halsteren gezeten van april 2007 tot en met juni 2008. Had 2 maanden verlenging.

        Vond het ook veel te veel indrukken allemaal.
        En meerdere personen/verhalen waren te heftig en vond het ook een hele challenge. Op een kamer met meerdere. Om 22:00 heel de dag van de ander aanhoren. En moeten vertellen zelf.

        Het lawaai in de galmende eetzaal. Je niet mogen terugtrekken op je kamer. Ook ik ben niet goed begrepen.

        Het heeft me wel inzichten gegeven qua mijn schema’s maar wist niet waar mijn anders zijn gevoel vandaan kwam.

        Pas in 2019 is men erachter dat autisme de bron is.
        Nu pas vallen alle puzzelstukken samen.

        Jammer dat ik het congres heb gemist.
        Had je graag LIVE ontmoet en gesproken.

        Ben nog op zoektocht
        Maar wil leren en vooral ook mezelf accepteren wie ik ben.

        YES I CAN

        1
        • Hoi, dan heb ik je denk ik net gemist. Ik kwam ook in 2008. Ik zat in de groep van Annemarie. Het is een bijzondere ervaring he, die zo moeilijk voor te stellen is als je er zelf niet gezeten hebt..

Geef een reactie