Vraag me niet naar
wat ik allemaal gedaan
krijg op een dag.
Overhoor me niet over
alles wat ik eens presteerde.
Vraag me liever wat het me kostte
aan (herstel)tijd en energie.
Aan therapieën en begeleiding.
Aan angst, dwang en stress.
Kijk niet naar mijn
zelfverzorgde uiterlijk.
Hoor niet mijn vermogen
tot verbaal communiceren.
Begrijp dat je in dit uur,
maar een mega mini stukje mij ziet.
Begrijp dat je niet voelt
wat ik dagelijks voel.
Alsjeblieft.
Want als jij me ziet en
niet vertrekt vanuit
wantrouwen,
durf ik in jou weer
een arts te zien, waar
een mens in zit.
Dan komen we verder,
omdat ik niet blokkeer.
Dankjewel.
Geef een reactie