Onder de tafel
wiebel ik met mijn voeten.
Alleen voor de tv
krab ik aan mijn hoofd.
Op tafel tik ik met vingers
als niemand het ziet.
Tijdens een gesprek
wrijf ik met mijn duim
over mijn andere nagels.
Van wijsvinger naar pink.
En terug naar het begin.
Terug naar het begin.
Vroeger beet ik nagels
en duimde ik, met een doekje
mijn voortanden naar voren.
Ik epileerde me suf als puber,
trok haren uit mijn hoofd,
krabde tot het bloedde.
Nu wiebel ik met mijn voeten.
Mijn benen doen soms mee.
Ik schaamde me, maar
inmiddels vind ik het oké.
Ik ben gewoon
een friemelbeest.
Geef een reactie