Auteur: Inge Lemke
“Een sneeuwbal begint met één kristal. De facetten die hij toont en de reflecties van het licht erop nodigen uit om te kijken naar autisme als een urgent appel aan de samenleving. School- en arbeidsuitval zijn de laatste harde spiegels voor een werkelijkheid die misschien toch wel anders is dan men vermoedt. Mensen met autisme zijn drager van de symptomen van een niet-heel systeem waarbinnen ze zich gevangen voelen. De rimpelingen die zij tonen, bieden bijzondere kansen en inspiraties voor een samenleving in transitie. Ze vragen om een onvoorwaardelijke en een onbevooroordeelde blik op hun meerwaarde. Sociaal onrecht kan omgebogen worden naar sociale inclusie. De kiemen daarvoor dragen alle mensen met autisme in zich. Naar hen luisteren is hun stem weer een onbevangenheid geven, is hen opnieuw een rechtmatige positie geven als participant in het grotere narratief.”
Geef een reactie