Leven op het autismespectrum

Alle blogs, Werk & Wajong

Kunnen ≠ willen

Afgelopen dinsdag was ik in Nijmegen voor wetenschappelijk onderzoek. Ik studeerde er in 2006 psychologie. Ik zou eindelijk de hel van de middelbare school verlaten. Geluk lag in het verschiet! Niet dus.. Ik nam mijn perfectionisme, het niet-kunnen, sociale angst e.d. gewoon mee. Reisangst werd een nieuwe reisgenoot. Toen ik steeds vaker bijna huilend op het station stond, realiseerde ik me dat de depressiewolk ook in Nijmegen kon komen.

Wat voel ik?

Deze week ben ik proefpersoon in een onderzoek waarbij mensen met een huidige depressie, mensen met een verleden met depressie en mensen zonder depressie met elkaar worden vergeleken. Ik vul zes dagen lang vragen in als een smartphone piept. Ik ben nu niet klinisch depressief, maar vul wel vaak in dat ik droevig ben merk ik op.

Hier ging een lange periode van stress aan vooraf. Ik wil zoveel en rol mezelf steeds weer in allerlei vrijwillige activiteiten. Dan voel ik me even niet schuldig over het hebben van een uitkering. Dit is alleen niet zo aardig voor mezelf. Is werken bij het Autisme Informatie Centrum niet genoeg? Mijn hoofd vindt van niet, maar mijn lijf schreeuwt van wel.

kunnen

Meer rust en minder stress

Vanaf nu even geen onderzoeken meer of andere klusjes. Ik stop ook met ambassadeur zijn bij Fonds Psychische Gezondheid. Ik deed het met liefde, maar ik wil minder rollen vervullen. Want ik kan wel tig dingen willen, maar ik moet kijken naar wat kan, naar wat realistisch is. Ik heb nu eenmaal veel voorbereidingstijd nodig vooraf en veel verwerkingstijd achteraf door mijn autisme en OCD.

Door eindeloos wikken en wegen of ik iets moet aangaan of ermee door moet gaan, blijf ik in mijn hoofd hangen. Ik wil me niet meer laten lijden door perfectionisme, idealisme en schuldgevoelens. Natuurlijk moet ik iets doen voor mijn uitkering, maar het moet niet ten koste gaan van mijn gezondheid. Anders blijf ik alleen maar langer in een uitkering.

Ik ben overigens graag bezig, maar toch is het nodig om vaker thuis te zijn en meer rust te nemen. Dan kan ik de batterij opladen die buiten rap leeg is door mijn immer aanwezige fight-or-flight-lijf. Ik wil niet meer heen en weer rennen tussen buiten en thuis zijn, niet meer wegrennen voor mijn gevoelens. Ik neem mezelf toch overal mee naar toe.

Kunnen en willen van binnen

Als de emmer overloopt, kan ik niet meer kan rennen, omdat ik bijna kopje onder ga. Dan is het tijd om het evenwicht te zoeken tussen willen en kunnen (hoewel het makkelijker is dit te doen als de emmer nog niet is overgelopen). Het duurt meestal even eer ik weet wat ik voel. Intuïtie vind ik helemaal ongrijpbaar, maar ik ga toch proberen die te grijpen.

Door naar binnen te keren, hoop ik evenwicht te vinden en rollen in mijn leven beter te kunnen combineren. Het gaat erom wat in mijn mogelijkheden ligt. Wat niet kan, kan niet. Loslaten van wat ik wil, maar niet kan, doet pijn, maar mag er zijn. Let it gooo!

Hoe breng jij willen en kunnen in balans?

  1. Reactie door auteur

    Mandy

    Dankje Marion.
    Ik zeg ook altijd: wat niet kan, dat kan niet. Soms blijft mijn gevoel even achter bij deze gedachte, maar ik blijf het zeggen 😉 Nu maar hopen dat UWV dat ook eens begint te snappen ;p
    Jij ook succes.

  2. Als deze maatschappij niet volledig gericht was op geld, status en macht, dan had het hele uitkeringssysteem niet hoeven te bestaan. Ik heb gewerkt bij de UWV en aansluitend bij de gemeente als uitkeringsconsulent. Nu zit ik sinds twee jaar aan de andere kant van het bureau. Waarschijnlijk krijg ik over twee maanden een uitkering. De uitkering waar ik recht op heb. Ik heb 20 jaar keihard gewerkt, het blijkt dat het niet haalbaar is voor mij. Nu kan ik zeggen: dan ben ik afhankelijk. Ik kan ook zeggen: ik heb mijn best gedaan voor de maatschappij, het lukt me niet, kom maar hier met die uitkering. Ik hoop dat jij er ook ooit zo over kan denken. Schuldgevoelens vreten energie en die kan je veel beter voor andere zaken gebruiken. Het is al voldoende wat je allemaal doet. Sterker nog, ik denk dat het goed is dat je minder gaat doen. Het is tijd om voor jezelf te kiezen. Doen hoor. Succes en sterkte.

    • Reactie door auteur

      Mandy

      Jij hebt beide kanten ervaren dus.. Succes met het krijgen van je uitkering. Natuurlijk verdien je die. Het is soms zo moeilijk om dat tegen mezelf te zeggen. Morgen moet ik naar het UWV, naast mijn rechtszaak, ga ik daar opnieuw de malle molen in. Dat kan je aanvragen als je klachten verergeren binnen 5 jaar n stopzetten van de Wajong.

      • Ik wens je heel veel succes en blijven zeggen hoor tegen jezelf. Je doet echt je best, meer dan je best zelfs en daar moet je nooit aan twijfelen. Succes!

  3. ArcusKogamiyata

    Sterkte en wijsheid, mijn verhaspelde spreuk, zelfkennis siert the mens. We zijn geen fan uwv, akc onderzoek wajong en ASS, conclusie, gem genomen, hoe intelligenter ,hoe meer we konden verhelijken met andere, eerder uitval, ongelukkig zijn werd geconstateerd. Deels min conclusie met willen, maar soms bij vlagen kunnen/uitvoeren, extreme interne druk

    • Reactie door auteur

      Mandy

      Dankje voor je reactie. Intelligentie kan zorgen voor zelfoverschatting en ook door door anderen overschat te worden. Kan ik ergens dat onderzoek terugvinden? Wat bedoel je met je laatste zin?

      • ArcusKogamiyata

        Ik leed een minimale fractie aan zelf overschatting, 😉 extreme doelen nodig motiveren leven, door te gaan ingeskagen lange termijn doelen pad, landelijk marathonschaatser te zijn b peleton/1 divisie indirect soort semi prof(zo hard trainen) echte doelen wel mensen verrast 2×200 km alternatieve elfstedentocht volbrengen en 3×250 km wielertocht amstel gold. Schaatsen deels onderschat, kende mijn stoornis niet, raar die week oostenrijk op de weissensee de dagen voor de tocht nauwelijks op het ijs was, liefst veel sliep en als het enigzins ging sociale eet en drink momenten ontweek. Ging natuurlijk niet als je in schaatsvrienden groep daarheen ging. Ze roddelde achter mijn rug om rijd ie nooit uit, ik wist indirect veel energie moest sparen van te voren , moest focussen, 1 keer opbrengen doel te halen. Daarna halve jaar volledig leeg getrokken 😉 maar wel mijn doel behaalt. Uwv, andere intentie, ook 1 lijn psychologen overschat. Vooral aangeleerde vaardigheden bedrijfsleven, geleerd kleding maakt de man. Overschat andere mogelijkheden, volgens hen niet rijmen kleding gedrag, hebben stoornis op bepaalde vlakken onvermogens te hebben ipv hun interpretatie niet willen. Huisarts, voorheen bijna nooit, geen goed beeld elkaar, nooit echt geholpen gevoeld begrepen, huisarts te weinig tijd voor? 😉 Gezondheidszorg snap ik helemaal niet, onderschat wens voltooid leven. Problemen, 1 lijn gestuurd, harde waarheid, enige optie poging tot opsluiting. Ondrschatten bopz wetgeving bijwijze van spreken beter kent. Juiste netwerk aanboord advocaat, doordringen ongelijk. Ben je er niks meegeholpen. Jij kent ook advocaten, inberoep gaan traject, meent terecht beter te weten, onrecht is aangedaan, wet en regelgeving niet naar de juiste letter zijn gevolgd. Mijn spijtige ervaringsdeskundigeid zegt mij, wet en regelgeving, vooral meer geinterpreteerd wordt als richtlijn ipv zwart witte waarheden en zekerheden. Otweken, misbruikt, bewust half uitgevoerd precies doen waar ze zelf zin in hebben qua hoofdstroom maatschappelijke samenlevings richting te volgen die dan heerst

Geef een reactie