Leven op het autismespectrum

Alle blogs, Sociaal & vrije tijd

Social media geeft veel prikkels

Toen ik op het vwo zat (2000-2006), had ik een Nokia met prepaidkaart. Af en toe stuurde ik iemand een sms of speelde ik Snake, maar het apparaat diende vooral om te kunnen bellen bij noodgevallen. Verder zat ik wel eens op MSN messenger, maar ik wilde maar met één iemand tegelijk chatten, dus zette ik mezelf op ‘afwezig’ voor de overige mensen. Ik herinner me nog dat we, om te kunnen internetten, een kabel door het hele huis moesten leggen en dat we internettijd kregen. Dat was een stuk overzichtelijker dan de veelheid aan social media van tegenwoordig.

Geen grenzen meer

Nu is internet goedkoop en is het gedaan met die structuur. 17 procent van de jongeren in Nederland zegt verslaafd te zijn aan social media. Bovendien kunnen sociale media een negatieve invloed hebben op hun concentratievermogen, nachtrust en schoolprestaties (onderzoek van CBS). Ik zie het bij de jeugd waarbij de I-phone is vergroeid met de handen en ’s nachts met het kussen.

Ik zie er liever een boek in. Is dat ouderwets? Ik heb mijn mensenkennis en woordenschat er namelijk aardig mee vergroot in mijn pubertijd. Ik moet toegeven dat ik tegenwoordig minder lees. Mijn I-phone heb ik voortdurend bij me en ik zit veel achter mijn laptop om te schrijven, dingen op te zoeken, te mailen of iets te kijken. Via Twitter, Whatsapp en Facebook maak ik contact met mensen die ik in het echt nooit of te weinig zou spreken. Bellen doe ik alleen bij een ramp, als er geen digitale optie is.

Social media is overal

Ook mijn vriend die ik bijna dagelijks zie, spreek ik tussendoor op Messenger. Social media is zo makkelijk dat je er al snel afhankelijk van wordt. Een berichtje heeft snel effect op mijn stemming; in positieve of negatieve zin. Als ik niet snel een reactie krijg op een vraag, word ik onrustig. Als ik even geen berichtje krijg, voel ik me eenzaam. Veel berichten tegelijk resulteren in stress. Er zijn gelukkig ook veel blij-makende berichtjes.

Er gaat stiekem wel veel tijd zitten in Facebook, Twitter e.d. Op social media stroomt een non-stop brij van prikkels. Als ze niet op mij afkomen, zoek ik ze op. Leergierigheid en nieuwsgierigheid kunnen doorslaan in controledwang, overprikkeling en een slechte focus hebben. Ik kan geen taak volbrengen zonder tussendoor mijn mail te kijken. Als ik bijvoorbeeld een boek lees, zeg ik tegen mezelf dat ik pas op mijn telefoon mag kijken als het hoofdstuk uit is, maar dat lukt meestal niet. Als ik op bezoek ben ergens, controleer ik nieuwe berichten zodra het kan. Steeds geef ik toe aan mijn impulsen en dat frustreert me.

social media
Net zo vol als mijn hoofd

Het brein went aan snelle prikkels

Ondertussen staan er tientallen ongelezen boeken in mijn kast en weet mijn concentratievermogen niet meer wat concentratie eigenlijk is (hoe gaat dat straks als ik weer studeer?). Ik vind mailen een van de beste uitvindingen ooit, maar wat zou ik graag de regie willen hebben over de tijd die ik aan sociale media besteed. Daarvoor moet ik alleen durven zijn met mijn al aanwezige gedachten en gevoelens i.p.v. ze steeds aan- of op te vullen. Ik zal eens vragen aan de router of die connectie te maken is.

Hoe is het met jouw concentratievermogen gesteld?

  1. Anoniem

    Hoi Mandy,

    Zelf heb ik veel minder trek in social media communicatie of ik moet me ontiegelijk vervelen.
    Ik app wel te vaak in mijn ogen dan dat ik de mensen face tot face zie maar komt grotedeels omdat ik Veel te veel prikkels ervaar met het reizen van openbare vervoer.
    Dus zal ik niet zo gauw een reis maken om iemand dan face to face te kunnen zien.
    Als je inderweg zo geprikkeld wordt heb je geen tot heel weinig trek ( energie ) om dan nog een gesprek te voeren.
    Soms zit ik zo in mijn gedachte dat ik thuis blijf maar gauw last kan krijgen van ontprikkeling en dan bij te lange duur me down kan gaan voelen.
    Ik had ooit facebook om op de hoogte te blijven maar dat was ook in de tijd dat ik me meer kon vervelen.
    Nu heb ik geen facebook meer en dat geeft me ook wel meer energie als het ware.
    Ik ben in de tijd dat ik langer thuiszit film aan het kijken of ik lees boeken.
    Ik wil sowieso mensen in het echt zien inplaats met zoom,beeldbellen dat maakt het onpersoonlijk naar me gevoel.

    Mvg

    Ferdinand

Geef een reactie