Hulp bij het huishouden voor structuur

Mijn pgb-begeleidster en ik kijken elkaar opgelucht en verbaasd aan na een gesprek met een man van de gemeente over hulp bij het huishouden. We hebben mijn strijdbijltje helemaal niet nodig gehad. Wij dachten dat ik veel moest uitleggen over autisme en dwangstoornissen, om huishoudelijke hulp te krijgen, omdat mijn problemen met poetsen niet te maken hebben met een duidelijk zichtbaar probleem zoals een gebroken been.

Waarom het huishouden lastig is

Ik had al uitgebreid nagedacht over wat ik tegen kwam tijdens huishoudelijke taken, maar ook wat eraan vooraf ging en wat er naderhand speelde. De kern is denk ik dat ik blijf hangen in denken. Hier loop ik tegenaan.

• Blijven hangen in de theorie met steeds weer een nieuw schema, maar niet kunnen starten met de uitvoering ervan.
• Snel moe zijn.
• Smetvrees.
• Moeite met de volgorde van taken.
• Drempel ervaren, uitstellen.
• Drang om te orderen (kasten opnieuw indelen in plaats van schoonmaken bijvoorbeeld).
• Snel afgeleid zijn en dingen door elkaar doen of niet afmaken.
• Eeuwig twijfelen over mijn schoonmaaktactiek.
• Alleen maar mogen schoonmaken in het daltarief (in het donker stofzuigen na negen uur ’s avonds bijvoorbeeld).

De man van de gemeente nam mijn ‘argumenten’ vluchtig door en begon gelijk te vertellen over hoe huishoudelijke hulp via de gemeente in zijn werk ging. Hij stelde een jaar hulp voor om daarmee hopelijk wat structuur te krijgen en meer te leren over het huishouden. Hij komt voornamelijk bij oude mensen thuis, maar nam mijn hulpvraag toch serieus.

Zelfstandig wonen

Toen ik nog bij mijn ouders woonde, had ik alleen mijn eigen kamer en af en toe een ander klusje, maar dat werd opgedragen. Nu heb ik geen overzicht meer en ik woon al sinds 2010 op mezelf. Sinds mijn autismediagnose begrijp ik mijn problemen in het huishouden beter.

Ik voel ook geen voldoening als ik een taak wel heb afgerond, want er is altijd nog iets anders te doen. Het drukt constant op me wat er allemaal moet gebeuren omdat ik het niet los kan laten en een perfectionist ben. Ik wil niet dagelijks een gevecht hebben met het huishouden. Thuis is er zoveel te doen, waardoor ik altijd als een kip zonder kop rondren.

Hulp toegekend!

Volgende week al krijg ik gelukkig één keer per week hulp. Dat geeft mij structuur en zorgt dat ik minder taken zelf hoef te doen. Ik leer hoe (vaak) je schoonmaakt en wie weet lukt het op een gegeven moment wel zelf. Nu moet ik iemand vinden met wie ik een klik heb, want ik vind het spannend om iemand in mijn huis te hebben.

Oordelen over psychische problemen zijn in ieder geval niet welkom in mijn flat. Ik ben ook bang voor oordelen van anderen dan de huishoudster. Ik weet dat veel mensen, ook zonder diagnose, problemen hebben met het huishouden, maar dat is geen reden dat ik geen hulp mag krijgen. Het blijft zo dat ik meerdere problemen heb en niet alles tegelijk kan aanpakken.

Hulp is er niet voor niets toch?