Leven op het autismespectrum

Alle blogs, Persoonlijke ontwikkeling & zelfzorg

Onzekerheid erkennen en ermee omgaan

Van deze vraag in mijn mailbox word ik onzeker, want gaat het hier om het gevoel ‘onzekerheid’. Of om onzekerheid die aan iets is gekoppeld, bijvoorbeeld of je wel of niet autistisch bent? Of wil de persoon antwoord op beide? Ik kan het niet vragen, want het e-mailadres geeft een foutmelding. Dat betekent dat ik vanuit mezelf moet vertrekken. Ik probeer op beide in te gaan.

Omgaan met onzekerheid

Eerst over het gevoel onzekerheid. Ik ga daar vooral mindful mee om (hier en nu, niet oordelen). Waar ik vroeger alleen maar bezig was met onzekerheid oplossen, sta ik nu stil bij het gevoel. Dan erken ik voor mezelf dat ik onzeker ben en sta ik toe dat het er mag zijn, ook al vind ik het helemaal niet fijn om me zo te voelen. Iets erkennen is niet hetzelfde als het leuk vinden.

Als ik me tijdens sociaal contact bijvoorbeeld onzeker voel, spreek ik me daarover uit. En probeer ik niet perse te compenseren door zelfverzekerdheid uit te stralen of iets dergelijks. Terwijl ik me vroeger druk maakte over wat de ander wel niet allemaal voor negatiefs over mij kon denken. Ik oordeel andersom ook niet als iemand anders onzeker is, maar probeer die ander te begrijpen. Soms probeer ik de ander gerust te stellen of wil ik laten merken dat je onzeker mag zijn. En dat ik dat zelf maar al te goed ken.

onzekerheid
Naar links of naar rechts?

In mijn hoofd zitten

Als er iets concreets is waar ik onzeker over ben, ga ik er obsessief mee bezig zijn in mijn hoofd en vertoon ik dwangmatig gedrag. Zo heb ik sinds een week een pup. Voordat die kwam was ik zo onzeker omdat ik geen ervaring heb met zelf een pup opvoeden dat ik aan Jan en alleman informatie vroeg en veel boeken las. Ik probeerde controle te krijgen door veel informatie te verzamelen, Maar daardoor zag juist door de bomen het bos niet meer en kreeg ook nog eens tegenstrijdige informatie. De conclusie van het verhaal was dat ik op mijn intuïtie moest durven vertrouwen. En de omgang met het hondje moest afstemmen op mij en de pup zelf.

Dat is een les die ik al vaker heb gehad in mijn leven, maar vanuit angst blijf ik het lastig vinden om op mezelf te vertrouwen. Dan wil ik geruststelling. Voor mij is het dan goed om me te beperken tot contact met mensen die mij heel goed kennen. Zij zeggen iets wat is afgestemd op mij en wat niet algemeen is. Uiteindelijk moet ik zelf kiezen wat ik doe, nu bijvoorbeeld met de pup. Ook al voel ik me ergens onzeker over, ik moet overgaan tot actie. Een pup moet eten, plassen en noem maar op. Ik kan dus niet blijven piekeren of mijn onzekerheden in mijn hoofd oplossen.

Durven ervaren

In het algemeen geldt dat ik soms meer moet durven, doen en ervaren. Het geeft niet dat ik dingen graag goed voorbereid, maar niet alles weet je vooraf. Zeker bij autisme is dat soms lastig vanwege een beperkt voorstellingsvermogen. Je vormt dan niet zo makkelijk een plaatje van wat komen gaat, dus is het lastig om je concreet voor te bereiden. Bij veranderingen die onzekerheid brengen is sociale steun dus heel fijn.

Daarnaast kan je voor jezelf bedenken wat je kan doen als je ergens onzeker over bent. Laat je het gevoel er zijn en doe je er verder niets mee of is er veel onduidelijkheid en kan je om duidelijkheid vragen? Of kan je afleiding zoeken, ontspanningsoefeningen doen, van je af schrijven, overzicht creëren, …? Als je extreem last heb van onzekerheid, kan je professionele hulp inschakelen. Bijvoorbeeld als je met allerlei dwanghandelingen jezelf gaat geruststellen, als je afhankelijk wordt van andere mensen en steeds geruststelling nodig hebt of gewoon doodmoe wordt van jezelf.

Beste vraagsteller, hopelijk heb ik de vraag een beetje naar wens kunnen beantwoorden. Vorige week beantwoorde ik een vraag over wat voor kwaliteiten mensen met autisme vaak hebben. Daar de aandacht op vestigen is ook goed. Er zijn vast zaken waarbij je je zekerder voelt en die moet je niet vergeten.

Hoe gaan jullie om met onzekerheid?

Geef een reactie