Overal prikkels in het prikkelcircus

Eén van de belangrijkste verschillen tussen de diagnose ASS en mijn eerdere diagnoses is de erkenning en verklaring voor mijn gevoeligheid voor prikkels. Plus, dat ik mezelf niet meer dom vind, maar besef dat ik meer tijd nodig heb om informatie te verwerken.

Een voorbeeld: afgelopen week gaf ik twee keer een presentatie; eentje over ASS en (vrijwilligers)werk en eentje over ASS en dwang(stoornis). Beide keren was dat ’s avonds en beide keren sliep ik pas rond 02:30. De prikkels moesten nog verwerkt worden blijkbaar. Ik vond de presentaties belangrijk en wilde ze dus graag geven. Twee keer in één week was alleen iets te enthousiast gepland.

Verwerkingstijd nodig hebben bij prikkels

Over het algemeen probeer ik bepaalde dingen in de avond te vermijden of te beperken qua tijd. Overdag heb ik het probleem al dat het lang duurt eer ik ergens van ben bijgekomen, maar dan heb ik nog tijd om het te verwerken. Pas had ik bijvoorbeeld een bijeenkomst voor vrijwilligerswerk die duurde van 10:30 tot 12:30. De gezamenlijke lunch daarna heb ik overgeslagen. Ik ben naar huis gefietst, heb alleen gegeten en toen was de batterij leeg. Tot 15:30 heb heb ik op de bank gelegen en geslapen.

Ik word na een dutje vaak wel wakker met een schuldgevoel en voel me fysiek zwaar en loom. Vervolgens moet ik iets van mijn eerdere planning schrappen, omdat ik minder tijd heb. Dat zijn vaak dingen die ook belangrijk zijn, zoals een ontspannende activiteit. Misschien moet ik er eens aan geloven dat ik hersteltijd nodig heb na een activiteit buiten de deur (of na een bezoekje bij mij thuis). Die langere verwerkingstijd, mede omdat er veel meer informatie binnen komt (details), zal namelijk niet verdwijnen.

Fysieke en mentale klachten voorkomen

Als ik er tegen blijf vechten, blijven mijn fysieke klachten aanwezig; prikkelbare darm, hoofdpijn, fysieke uitputting, zere schouders, gespannen kaak.. Ook mentale en emotionele klachten zullen blijven bestaan: een black-out krijgen, dingen vergeten, prikkelbaar zijn, huilbuien, .. Soms word ik hyper van te veel prikkels; dan kan ik niet stil zitten en ga ik nog meer prikkels opzoeken (social media bijvoorbeeld). Iets rustigs doen, zoals een boek lezen, is dan te veel vraagt. Het gevolg is dat ik nog meer ga stuiteren.

Ik geloof… dat er hier iets doorbroken moet worden. Ik wil uit deze cirkel, want verlang naar meer rust en focus voor belangrijke zaken als studie en therapie. Als hulpmiddel heb ik het boek Overprikkeling voorkomen gekocht. Ik verwacht handvatten. Theorie lezen vind ik ook fijn, want dat helpt bij zelfbegrip. En niet onbelangrijk; herkenning leidt tot erkenning en acceptatie. Misschien wordt het tijd om mijn agenda meer te gaan afstemmen op autisme. Vanavond blijf ik i.i.g. lekker thuis; ver weg van carnaval en met een boek op de bank.

Hoe voorkom jij overprikkeling?