Angsten aangaan heb ik vaak gedaan;
in opdracht van of uit eigen motivatie.
Dan zou ik stap voor stap iets engs doen
dat ik steeds minder eng zou vinden.
‘Zou’ vinden want in werkelijkheid
werden dingen niet minder eng,
maar sleten dezelfde nare gedachten
een dieper spoortje in mijn brein.
Nog steeds breekt het zweet me uit
bij dingen die ik al jaren doe,
zoals de straat oversteken
waar ik misschien wel word bekeken.
Nog steeds ben ik bang om
mijn pincode te vergeten bij de kassa
maar ik pin wel.
Om maar een voorbeeldje te geven.
Ik blijf dingen doen,
ga altijd door, maar exposure
is niet de oplossing voor alle
angst.
Angstige gedachten denk ik dan opnieuw
waardoor ze nog meer eigen worden.
Ik kan er een rationele gedachte tegenover zetten,
maar een discussie volgt, al doe ik iets tig keer.
Geef een reactie