Leven op het autismespectrum

Alle blogs, Autismespectrum

Concentratie blijft een ding, frustrerend

‘Mijn slechte concentratie is het grootste probleem,’ appte ik naar mijn tante op de vraag of de studie moeilijk is. Volgens mij had ik het nog niet toen ik op de middelbare school zat, dacht ik later. Toen had ik geen eigen huishouden en geen smartphone, dus dat scheelde een hoop bij het maken van mijn huiswerk. Toch dwaalde ik tijdens de lessen wel voortdurend af. Gelukkig heb ik nu geen colleges meer. Tijdens zelfstudie heb ik woorden voor mijn neus en lezen gaat beter dan luisteren. Dat geeft grip, maar niet genoeg.

Te veel aan mijn hoofd belemmert concentratie

Mijn hoofd is te vol, zoals mijn mok vanochtend waarin ik iets te veel sojamelk had opgeschuimd. :p Ik denk steeds na over wat ik allemaal moet doen en kan de impulsen om toe te geven aan het gedrag niet onderdrukken. Dat komt door lichamelijke onrust en de angst om iets te vergeten of te missen. Na iedere alinea is er iets te doen: drinken pakken, mail checken, nagels vijlen, verwarming hoger zetten, verwarming lager zetten enzovoorts. Ik tel na iedere bladzijde hoeveel bladzijdes ik nog moet lezen, ook al weet ik het aantal. Ik houd de klok in de gaten omdat ik op tijd wil eten en niet steeds de wekker wil zetten (vervelend geluid). Het is een stukje OCD (controlebehoefte en bij onzekerheid meteen overgaan tot een handeling).

De drukte in mijn hoofd heeft ook te maken met autisme. Ik kan enerzijds dingen niet loslaten en anderzijds komen er steeds nieuwe dingen binnen omdat ik gevoelig ben voor prikkels. Dan stoor ik me voornamelijk aan geluiden en bewegingen. Ik studeer soms in de bieb, omdat ik daar niet zoals thuis steeds iets anders kan doen. Daar ben ik echter snel afgeleid door andere mensen.

Op de momenten dat ik overbelast ben en niet lekker in mijn vel zit, heb ik nog meer moeite met concentratie en accepteer ik dat bovendien minder. Als ik een hele dag doe over één artikel van tien bladzijden, voel ik me nutteloos. Ik ga twijfelen aan de studie en aan mijn vaardigheden. ‘Het is zinloos.’ ‘Ik kan niks.’ Zeg dan maar ‘dag’ tegen energie en motivatie.

concentratie
Soms voelt het alsof er een zwaar gewei aan mijn hoofd hangt

Er is geen simpele oplossing

Ook buiten studeren om ben ik snel afgeleid. Al wil ik een film graag zien of vind ik een boek interessant, mijn focus is absentemento. De router uitzetten, mediteren en allerlei rustcomplexen van de drogist helpen ook niet. Ik zou best eens medicijnen willen proberen, maar bijwerkingen zijn niet aantrekkelijk. Als ik met iemand samen iets doe, blijf ik zitten op mijn stoel, maar heb ik steeds de drang om hardop te zeggen wat ik denk.

Het is een complex probleem en er is geen kant-en-klare oplossing. De afgelopen dagen stopte ik met dingen als er geen concentratie was. Ik heb een paar negatieve energieslurpende dingen meegemaakt de afgelopen maand. Inspannen (waaronder concentreren) is niet mogelijk als ontspannen niet lukt, dus probeer ik dat laatste meer te doen. Ik heb om zoveel dingen negatieve stress, dus ik moet eerst een overdosis stresshormonen wegwerken. Hopelijk is er daarna meer ruimte voor focus.

Hoe zorg jij voor een goede focus?

  1. zinvollerleven.nl

    Ik vind regelmatig een blog leuk. Ergens is dat gek, juist omdat je ook schrijft over de dingen die niet naar je zin gaan of waar je moeite mee hebt. Dat vind ik natuurlijk an sich niet leuk, wel de manier waarop je het opschrijft. Overigens is het ook interessant om te zien dat je aangeeft een gebrek aan concentratie te hebben, maar wel dit soort stukjes kan schrijven. Soms lijkt het dus wel te lukken. Ik realiseer me dat ik natuurlijk niet kan zien hoe lang je er over deed, of hoeveel revisies je nodig hebt gehad onderweg. Toch zijn het stukjes die uiteindelijk echt staan. Ze zijn helder, doordacht en toegankelijk. Op het eerste gezicht spreekt dat elkaar tegen, maar ik kan me voorstellen dat het veel genuanceerder ligt. Toch is het mooi om te constateren, dat je -in tegenstelling tot het beeld wat je in dit blog schetst- wel degelijk goed resultaat kan boeken. Als je dat al niet doet, mag je jezelf daar best een schouderklopje voor geven. Bij deze krijg je mijn virtuele schouderklopje!

    • Reactie door auteur

      Mandy

      Dat kan wel tegenstrijdig ogen ja. Maar het eindresultaat is een optelsom van vele momenten. Concentratie is voor mij dat 1 ding tegelijk doet en ook voor een bepaalde periode. Bijvoorbeeld: een half uur lezen zonder iedere vijf minuten op je telefoon te kijken. Of: een schrijven zonder ondertussen ook drie andere dingen aan het doen te zijn (laat staan alle andere gedachten).

  2. Jozina

    Hoi Mandy,

    Ik kwam op jouw blogpagina via een comment die je plaatste bij tistje.com. Wat is jouw manier van schrijven en je verhaal mij herkenbaar zeg! Daarom wilde ik hier graag een berichtje plaatsen. Ik ben 29 en ben twee maanden geleden gediagnosticeerd. Vorige jaar studeerde ik af, ba wijsbegeerte. Maar inderdaad! Zodra je je iets bedenkt het willen/moeten doen. Als je maar 10 pagina’s op een dag leest je waardeloos voelen, en moeite hebben niet alles wat in me opkomt er uit te flappen. Zo super herkenbaar! Het doet me goed te lezen over iemand anders die dit ervaart. Voel me meteen minder alleen. Het neemt niet weg dat ik het heel vervelend voor jou en mezelf vind dat we vaak op die manier werken, maar lezen dat je het ook hebt schept wat rust. Ik voel me zo vaak een lui persoon door de manier waarop ik functioneer. Terwijl anderen me er van verzekeren dat ik geen lui persoon ben. Pfff. Hoe dan ook, ik vind het fijn hier te lezen over jou ervaringen. Dank je wel dat we mee mogen kijken.

    • Reactie door auteur

      Mandy

      Hoi Jozina,
      Dankjewel voor je reactie 🙂
      Fijn dat je je minder alleen voelt. Voor mij is het ook belangrijk om ervaringen uit te wisselen en te lezen hoe het er bij anderen met autisme aan toe gaan. Zo fijn om dingen te herkennen en om even geen masker op te hoeven zetten 🙂
      Succes met de diagnose een plekje geven in je leven en ook met het vervelende gevoel dat je ‘lui’ bent. Bij mij hielp de diagnose daarin wel iets. Ik weet nu dat bij dingen gewoon meer tijd en energie kosten en dat begrip maakt dat ik soms gelukkig al wat milder kan zijn voor mezelf 😉
      Groetjes,
      Mandy

Geef een reactie op Reactie annuleren